سروی

سروی نوع ختیست، که در عصرهای 16-19 در خراسان و ماوه را-انّهر پهن گشته، بیشتر در گل‌پرتای و نقشبندی قالینها اس-تیفاده می‌شد. خط سروی اینچنین برای نوشتن مکتوبهای مخفی، که از یکچند کلمه عبارت بودند، استفاده می‌شد. از بس که شکل آن به شاخه‌های درخت سوزن‌برگ (سرو) شبیه است، این نوع خط سروی نام گرفته است. علامت شرطی هر یک حرف شکل به خود خاص داشته، آن به خط ویرتیکلی، که او دو طرف شاخه‌ها دارد، اساس یافته است (نگرید، به رسم). طرز افاده کردن و خواندن حرفها موافق پرنسیب جانگیرشوی آنها از رویی حروف ابجد مویین کرده می‌شد.
ه. عاقلاو.