شریفی اکابر

شریفی کابیر (شریف‌اف: تو. 9. 2. 1928، دیهه وردوچ حاضره ریان غرم) ، نویسندة ساویتیی  تاجیک. از عایلة دهقان. اعضای کپسّ از س. 1959. این-ت پیدگاگی دوشنبه را ختم «کرده است (1950). در ریدکتسیة گزیته و جرنلها، کامیتیت دولتی رسّ تاجیکستان عاید به تلویزیون و رادیوشووانی و  ایست کار کرده است. از س. 1976 کاتب مسئول ج. «مشعل».

شیعرهایش در مطبوعات از س. 1946 چاپ شده‌اند. شعر و حکایه‌های بچگانه. می‌نویسد. مؤلف مجم.-های «عارفجان و موسیچه‌ها»، (1957) ، «بنفشه» (1958) ، «عمک میلیسه» (1961) ، «نرگس مکتب می‌رود» (1963) ، «خر لاف‌زن»، «توبچه، سرود، الفبا» (هر دو 1965) ، «احمد فلکپیما» (1967) ، «بریاکوبان» (1971) ، «هدیه» (1973) ، «تاجیکستان عزیز» (1979) ، «کار امروزه را به فردا نگذار» (1980). شریفی برای بچگان پیسه‌های یکپردگی نیز نوشته است. اثرهای شریفی خصوصیت تربیوی و اخلاقی دارند. قهرمانهای او بچه‌های کنجکا و حسّاس بوده، در زندگی از پی کلانسالان می‌روند. به زبان روسی سه مجموعة هیکیه و شعرهای شریفی به طبع رسیده است («عمک میلیسه»، 1965؛ «خر لاف‌زن»، 1966؛ «کار امروزه را به فردا نگذار»، 1977). حکایه و شعرهای ادیبان ساویتی و خارجی را به تاجیکی ترجمه نموده است. ای س. 1962 عضو این ا.ج.ش.س..   ج. باباکلاناوه.