سلغوریان (1148-1270) ، سلالة آتبیکهایی، که تقریباً 120 سال در فارس-اوّل همچون والی سلجوقیان، سپس (عصر 13) همچون والی خوارزمشاهیان و چنگیزیان حکمرانی کرده است. سلغوریان اصلاً ترکمنند. اساسگذار سلالة س. سونقر از جنگ و نزاعهایی، که در زمان حکمرانی سلطان سلجوقی مسعود ابن محمّد جایی داشتند، استفاده برده، موقع خود را در ایران جنوبی مستحکم نمود. در عهد عزّالدّین سعد ابن زنگی فارس خیلی ترقّی کرده، در زمان حکمرانی پسر او ابوبکر وسّل خانهات مغول-اقتایی و هلاک و گشت. ابوبکر از مغولها لقب قوتلوغخان را گرفت. آخرین حاکم س. ابشخاتون به پسر هلاک و مین-گیو-تیمور به شوهر برآمد. مین-گیو-تیمور باشد، بالآخر خود زمینهای سلغوریان را به دست درآورد.
ه آ ک ا م آ ن ا سلغوریان: مظفّرالدّین سونقر، مظفّرالدّین زنگی، دغله (دکله) ، توغرول، عزّالدّین سعد i، ابوبکر قوتلوغخان، سعدی 2، محمّد، محمّدشاه، سلجوقشاه، ابشخاتون.
د .: ب آ س و آ ر ت ک. ه. . موسولمنسکی دینستی، پیر. س انگل. ، م. ، 1971.