پیر را شرل

پیر را (ریrrault) شرل (12. 1. 1628، پریج-16. 5. 1703، همان جا) ، شاعر و منقّد فرنسوی. اع­زای آکادمی فرنسیه (از سال 1671). از عایلة عملدار. اوّلها حقوق‌شناس بود. اوّلین اثر پیر را داستا­ن «دیوارهای ترایه یا پیدایش بر­لیسک» (1653) است. داستانهای رمزی، قصیده و نامه‌هایش در سبک نظم پردبدبة دربار تألیف شد­ند. پیر را اشتراکچی مباحثة ادبی «قدیم و جدید» بوده، بر ادیبان قدیم برتری داشتن نویسندگان معاصر را تأکید می‌کرد، به استیتیکة کلاسیکی ضد می‌برآمد (داستان «عصر لوداویک کبیر»، 1687؛ مکالمة «مقایسة عقیده‌های قدیمیهای و جدیدها در مسئلة علم و صنعت»، ج-های 1-% 1688-97) ، با ن. بولا مناظره داشت.

و با «افسانه‌های مادر مک یا خود قصّه و افسانه‌های اییام گذشته و حکمت آنها» (1697) شهرت یافت. پیر را افسانة خلقی را به عنعنه‌های عتیقه مقابل گذاشته («طاقیچسورخ» و غیره) ، آن را به دایرة جنرهای ادبی داخل نمود. «افسانه‌ها» پیر را به دموکراتانی ادبیات سبب شده، به انکشاف عنعنة جهانی افسانه‌گویی تأثیر رساندند (برادران و. و یه. گریمّ، ل. تیک، ه. ک. اندیرسین). اف­سانه‌های پیر را به زبان تاجیکی نیز ترجمه شده‌اند[«طاقیچسورخ»، 1939 (سال 1953 با نام «تلپَکسورخک» نشر شده است) ، «گربة موزپوش»، 1957]. از روی افسانه‌های او یک قطار آپیره و بلیتها آفریده شده‌اند.

اس .: سکزک، م.-ل، ، 1936.

د .: استاریه فرنتسوزسکایی لیتیرتو­رы. ت. i. م.-ل. . 1946.