پراکنیش کامبینتسیانی روشنایی

پراکنش کامبینتسیانی روشنایی، ایفّیکت ر­من، یک نوع پراکنش روشنایی را از کریستلّ، مایع و گازها گویند، که در نتیجة آن بسامد روشنایی تغییر می‌یابد. هنگامپ پراکنش کامبینسیانی روشنایی ماناخرامتی بسامدش v در سپیکتر روشنایی پراکنده شده بسامدهای علاوگی v ± v،-پیدا می‌شوند، که این جا ش ثابتهایند، که مادّة پراکنده‌کننده را تو-سیف می‌دهند و به بسامد روشنایی پراکنده‌شونده v وابسته نیستند. بزرگیهای v،-بسامدهای خ اس اس ای لپّشهای مالیکوله‌های مادّه‌های پراکنده‌کننده می‌باشند، که به ساحة اینفره‌سرخ سپیکتر، موافق می‌آیند.

پراکنیش کامبینتسیانی روشنایی را سالی1928 عالمان ساویتی گ. س. لندس­بیرگ و ل. ا. مندیلشتم (در کریستلّها) و فیزیکهای هند چ. و. رمن و ک. س. کریشنن (در مایعها) کشف کرده‌اند. آن برای تدقیق ساخت مالیکوله‌ها استفاده می‌شود. سپیکترهای پراکنش کامبینتسیانی هر یک پیوست شیمیایی به درجه‌ای خاص همین پیوخست (می‌باشد، که برای تحلیل صفتی و میکداری بااعتماد ترکیب آمیخته‌ها (مثلاً، بنزینها، آمیخته‌های کرباگیدریدها و دیگر محصولات کارکرد شیمیایی) اساس کا­میل می‌باشند.