پپوسها (از ملیی ررuwه-جنگلهمویی) ، نام عمومی قسم زیاد اهالی تگجایی جزیره گوینیّه نو، جزیرههای شمال و غربی میلنیزیه، قسم شمالی جزیرة خلمخیر و قسم شرقی جزیرة تیمار. شمارهاشایه زیاده از 3 ملن نفر (1973). پپوسها از جهت انتراپالاگی به نجاد میلنیزی منسوب بوده، با زبانهای نپوسی گپ میزنند. عنصرهای اساسی اعتقاد دینی نرستیش آیینهای اجدادی، سحر و جاد و (ساحری) و تاتیمیزم. از آخر عصر 19 مسیحیت پهن گردیده است و حالا اکثر پپوسها رسماً به زمین دین اعتقاد دارند.
پپوسها تا وقتهای آخر در بعضی ناحیههای جزیرة گوینیّه نو و جزیرههای شمال و غرب میلنیزیه ساخت جماعه ابتدایی را از سر میگذراندند. اساس خواجگی پپوسها-پرورش بیخمیوه، درختان نخل و میوه، خوکپروری، ماهیگیری و قسماً شکار است. قسم پپوسها در پلنتتسیه و کارخانههای صناعت معدن کار میکنند. پپوسها تا آمدن مستملکداران اوراپه نمیدانستند، که زمن مالکیّت خصوصی شده میتواند. فرقیّت اجتماعی در بین پپوسها وقتهای آخر پیدا شد. در آموختن اتنوگرافیة پپوسها تدقیقاتچی روس ن. ن. میکلوخا-مکلهای سهم ارزنده گذاشته است.
د .: م ا ک ل و خ آ-م ا ک ل ا ی ن. ن. ، سابر. ساچ. . ت. 1-5، م.-ل. . 1950-54؛ ب و تیماو ن، ا. ، پپوسы ناوایی گوینی، م. ، 1968.