پرینسیپ نامویینی

پرنسیب نامویینی، ته ناسوب نامویینیها، تن آ س و ب ا ناصحیحیها، از نقطه‌های اساسی مکانیکة کونتیست، که بنا به آن دو بزرگی هم‌طرح به یک ابژکت فیزیکی منسوب (مثلاً، کااردینته و امپولس ایلیک­تران) را در یک وقت عنیق مویین کردن ممکن نیست. پریپسیپ نامویینی را و. گیی­زینبیرگ سال 1927 کشف کرده است. پریپسیپ نامویینی طبیعت دوگانة خاصیت ذره‌های متیریه (در این زمان خاصیت هم کارپوسکوله و هم موجراداشتن آنها) -را افاده می‌نماید. از پریپسیپ نامویینی چنین برمی‌آید: یکی از بزرگیهای به نابرابری مذکور داخل‌شونده در قدر عنیق مو­یین کرده شود، قیمت بزور­گی دیگر همان قدر نامویین می‌ماند. در ضمن یگان سنجش و آزمایش در دو تغییریابندة دینامیکی را به حدّ برابر عنیق مویین کردن ممکن نیست، زیرا این نامویینی به دقیقی خود اسباب اندازه‌گیر وابسته نبوده، از خاصیتهای ابژکتیوی متیریه بر­میاید. پریپسیپ نامویینی حدّی یا سدّی نیست، که جریان دانش انسان را محدود کند. تعبیر متریالیستانة پریپسیپ نامویینی خلاصه‌های فیلسوفان اگناستیک را رد نموده، در این زمان مخصوصیّتهای معرفت ذره‌های المنتاری متیریّه را به حساب می‌گیرد.

ه. تورسوناو.