پرواسلوی

پرواسلوی، یکی از رویه‌های اساسی و کهنه‌ترین (در قطار کتالیتسیزم و پراتیستنتیزم) در مسیحیت. اساساً در اوراپة شر­قی و شرق نزدیک نفوذ دارد. در سال 395 برابر دو تقسیم شو­دن امپراتوری ریم (به غربی و شرقی) پیدا شده است. همچون کلیسای مستقل سال 1054 تشکّل یافته است. احکامش عصرهای 9-11 در ویزنتیه مویین شده است: اعتقاد پرواسلوی، که اساس مشترک مسیحی دارد، بر پایه ا کلام مقدّس (ببلیه) و روایت مقدّس قرار گرفته است. احکام مسیحیت نکته‌های اساسی دین مسیحی به شمار می‌رود، که آنخا را انجمنهای جهانی قبول کرده بودند. توسط کلیسای پرواسلوی احکام مذکور“الهام الهی ”-ا مطلق و ابدی، تغییرنیابنده و درکنشونده اعلان شده بود. پرواسلوی احکام کتالیتسیزم را بعد چودا شدن کلیسا (یعنی از خدا-پدر و خدا-پسر جدا شدن روح مقدّس، تعلیمات در بارة سروری پپة ریم، موجودیّت آد­م برزخ، آبستنی پارسایانة مریم و گیره) نادرست و مقابل روایت و نوشته‌جات مقدّس می‌دانست. اساس رسوم پرواسلویی را به مثل ک­تالیتسیزم، هفت ماراسیم تشکیل می‌دهد، ولی طرز گذرانیدن ما­راسیمهای مذکور از هم فرق می‌کومند. مراسم عبادت پرواسلوی لیتورگیه (عملیبت صحنوی و موسیقی با دعاخوانی، قرائت نوشته‌جات مقدّس و غیره) نامیده می‌شود. مراسم مذکور با زبان محل (ملّی) ، بعزة با زبانهای مُرده (ارخیستی) نیز گذرانده می‌شود. پرواسلوی عیدهای عمومیمسیهی، از قبیل مولود مسیح، روزه (پسخه) و غیره را پرّه اعتراف می‌کند، ولی عیدهای بعد چودا شدن کلیسا بوجودامده را نمی‌پذیرد؛ پسخة بهار «بو­زورگ»، تابستان «پیتراف»، تیره‌ماه «اسپینسکیی» و «مولود» زمستانی نیز از عنصرهای ترکیبی آیین پرواسلوی به شمار می‌روپد. بر خلاف کتالیتسیزم و پراتیستنتیزم، که تقویم گریگارینی را استفاده می‌کنند، اکثر کلیساهای پرواسلوی از تقویم یولینی استفاده می‌برند. موافق تعلیمات پرواسلوی روحانیان فقط یک بار خانه‌دار شده می‌توانند. پرواسلوی تشکیلات یگانة کلیسایی (به مثل و­تیکن در کتالیتسیزم) ندارد. انتشار مسیحیت در شکل پرواسلوی به سرزمین روس از میانة عصر 9 آغاز یافته، سال 988 دید دولتی روس کیوی اعلان شد.

با غلبة سوسیالیزم در ا.ج.ش.س. و ساختمان سوسیالیزم در بعضی مملکتهای دیگر، پرواسلوی موقعهای خود را از دست داد. در زمان حاضره ادی­الوژی و فعالیّت سیاسی پرواسلوی به کلّی تغییر یافته است. با مقصد نگاه داشتن نفوذ دین در بین عامّه پرواسلوی مناسبت خود را نیس­بت به شرایط کنونی دیگر کر­ده، سیاست صلح‌جویانة دولتهای سوسیالیستی را دستگیری می‌کند و در امنیت بینلخلقی فعالانه اشتراک می‌نماید. با این همه مراساکاری و زمانسازی در ش­رایت پراگریسّ اجتماع و معنوی، انکشاف بیمیلان اتییزم عامّوی پرواسلوی همچون باقیماندة عرف و عادتهای گذشته در شعور دینداران مملکتهای سوسیالیستی ز­واد یافته ایستاده است.

د .: ناویکاو م. پ. ، پرواسلوی ا ساوریمینّاست، م„ 1965؛ گاردیین­کا ن. س. ، ساوریمینّایی پرواسلوی، م. ، 1968؛ تیتاو و. س. ، پرواسلوی، م. ، 1974.