اتارینالرینگالوژی

آتارینالرینگالوژی (از آگا. .  یونانی rhis، rhinos-بینی، la­rynx، laryngos-حلقوم، گلو و. . لوژی) ، ل ار انگااتارینالوژی (لار) ، تعلیماتیست در بارة بیماریهای گوش، بینی، گلو، حلقوم و گردو اطراف آن؛ ساحة طبّ کلی­نیکی. آتارینالرینگالوژی معاصر علاوه به معنای نامش تعلیمات فیزیولوژیة سا­م عه و اختلال و معالجة آن (او­دیالوژی) ، آواز و اختیدال و معالجة آن (فانیتریه) علاقة گوش درونی (اساساً لبیرینت) با قسمهای گوناگون مغز cap (آتانیورالوژی) و غیره را نیز دربر می‌گیرد.

بیماریهای زکام، انگینه، خون بینی، ستیناز حلقوم و معالجة آنها، اینچنین اصولهای جرّاحی پالیپهای بیننی (بوقرات) ، جرّاحی بینی و گوش (سوشروت) از قدیمولییام معلوم بودند. در «ال-قانون» ابن سینا نخستپ معلومات پُرّه‌ای، که به تصوّرات حاضرة آناتومیه و فیزیولوژیة گوش، گلو و بینی خیلی نزدیک است، بیان شده است. آتارینالرینگالوژی در میانه‌های عصر 19 چون ساحة مستقل طبّ از جرّاحی و تیرپیه جدا شد. یکی از اساس‌گذاران آ. ا. پلیسیر به شمار می‌رود. وه‌ای اوّلین شدیه (1861) آتارینالرینگالوژی را در انیویرسیتیت وینه تعلیم داده و یکمین کلنیک گوش را (1873) در وینه تشکیل کرده است. در روسیه در انکشپافیاتارینالرینگالوژی س. پ. باتکین و شاگردان او ا. ف. پروسّک، د. ا. کاشلکاو، ن. پ.

سیمناو­سکیی و دیگر سهم زیادی گزاش-تند. آتارینالرینگالوژی را در ا.ج.ش.س. از سال 1922 همچون فنّ حتمی در مکتبهای عادی طبّی تعلیم می‌دهند. در ا.ج.ش.س. سه انستیتوت تدقیقات علمی گوش، گلو و بینی عمل می‌کند و دو مجلّة علمی-«ویستنیک آتارینا­لرینگالوژی» (ه‌ا 1936) و «جرنل اشنыخ، ناساوыخ ا گارلاوыخ بالیز­نیی» (از 1924) نشر می‌شود. از سال 1940 جمعیّت عمومی‌اتّفاقی آتا-رینالرپیگالاگها وجود دارد.

کفیدرة آتارینالرینگالوژی و انستیتوت دولتی طبّی تاچیکستان، مرکزهای pecپوبلیکوی سوردالاگی و اودیالاگی از روی مسئله‌های تأثیر انتیسیپتیکهای نباتی (سر، پیاز) به بیماریهای فسادناک گوش، استفادة زهر مار چون واسطة بازدارندة خون، با هم علاقه‌مندی پتالوژی عضوهای داخلی، لار-بیماریها و غیره تدقیقات می‌برند. هادیمان کفیدرة لار-بیماریهای انستیتوت دولتی طبّی تاجناسستان 6 مونوگراف و 2 مجموعة اثرها نشر کرده‌اند.

دبیات: مناگاتامنایی روکاوادستوا پا آتا­رینالرینگالاگ، تام 1-4، مسکو، 1960-63؛ پیریابروجینسکنی ب. س. . تیامکین یه. س. ، لیخچیاو ا. گ. ، بالیزن اخه، ناسه گارله، م. ، 1968؛ اسخک یو. ب. . کیستы ویرخنیخ دыختیلنыخ پو­تیی، دوشنبه، 1973، ا س خ ا ک ا یو. ب. ، ک ا ل fa­in ت ا ی ن ل. ا. دیتسکیه آتارینالرین­گالوژی، مسکو، 1977.