اپتیکة اتمسفری، یک فصل فیزیکة اتمسفره بوده، حادثههای آپتیکیی را میآموزد، که هنگام از اتمسفره گذشتن روشنایی به عمل میآیند (شفق، تیر و کمان، سراب، توییر رنگ آسمان، پراکنش و افکنیش ردیتسیة نمایان و نانمایان از طرف اتمسفره، پالیریزتسیة روشنایی آسمانی، نظرنمایی پریدمیتها و غیره).
وزیفة اساسی آپتیکة اتمسفری از آموختن خاصیتهای آپتیکی هوا، بهر، خشکی و در اساس نتیجههای چِنکنیهای این خاصیتها مویین کردن دیگر کارکتریستیکههای فیزیکی هوا، بهر و خشکی عبارت است. نگرید نیز فیزیکی تماسفیری.