نسیبی کرمانشاهی

نصیبی کرمانشاهی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر عصر 19 ایرانی. فعالیّت ایجا-دی‌اش در دربار فتحلیشاهی قاجار (حکمرانی 1797-1834) آغاز یافت. او در این جا آبروی و اعتبار زیادی داشت و به عنوان «فخروشّوه را» رسیده بود. بعدتر نصیبی کرمانشاهی به هندوستان سفر کرده، در شهر لکهنو زندگی اختیار می‌نماید و موافق معلومات منبعهای ادبی تا سال 1844 در حیات بوده است. از نصیبی کرمانشاهی دیوان اشعار، که از قصاید، غزلیات، ترجیع‌بندها، رباعیات و قیتات ترکیب یافته است، اینچنین با نام «لیلی و مجنون»، «بهر وصال»، «سولیمان و’ بلقیس»، «آب و آتش»، «مصروف سلاطین»، «لالة بوستان» مثنوههایی تا زمان ما رسیده‌اند. نصیبی کرمانشاهی اساساً به موضوعقای عنعنوی ادبیات کلاسیکی فارس-تاجیک دست زده است.