موریلا برتالامی ایستیبن

موریلا (murillo) برتالامی ایستیبن (غسل تعمیدش 1. 1. 1618، سیویلیه-3. 4. 1682، همان جا) ، رسّام اسپنی. در سیویلیه تحصیل و کار کرده است. یکی از اساس‌گذاران (1660) و اوّلین پرزیدنت ار-ا محلی. در نخستین اثرهای او تأثیر کروجیزم (رویة کروجا) مشاهده می‌شود. صحنههای دینی همچون واقعهدای حیات خلق تصویر شده‌اند. از سال 1650 موریلا بیشتر در ز­مینة تصویر طبیعت به آفریدن کامپازیتسیه‌های دینی رو می‌آرد (چنانچه، لحظه‌ای از حیات مادرخدا «استراحت در راه مصر»، 1665-70، ایرمیتج، لنینگراد، که ظرافت و حسّاسیّت زن نیک‌دل اسپنی را تجسم می‌کند). خصوصیت ریلیستی اثرهای او در سلسلة رسمهای جندپوشان سیویلی («بچگان می‌ودردست»، 1645-54) روشن ظاهر گشته است. «عایلة مقدّس» (1645-50، پردا، مدرید) ، «پسربچه با سگ» (ایرمیتج) ، «مدانّة لولی» (1670-80) نیز از اثرخای مشهور موریلا می‌باشند.