موقیماو رخیم

موقیماو رخیم (تولد 2. 12. 1922، سمرقند) ، ادبیات‌شناس و دراماتورگ تاجیک و ازبک. ا عایلن معلم. اعضای پرتیة کمونیستی اتّفاق ساویتی  (کمونیستیچیسکیه پرتیه ساویتسکاگا سایوزه) و سال 1945. سالهای 1935-1938 در  آموزشگاه پیدگاگین تاجیکی سمرقند، 1938-1941 در انیویرسیتیت دولتی ازبکستان تحصیل کرده است. از سال 1944 در انیویرسیتیت دولتی سمرقند به نام علیشیر نوایی در وظیفه‌های مولینم کلان، داسینت کار کرده است. حالا پروفسوری  همین دانشکده است. در مدّت سالهای 1950-1959 دیکن فکولتیت فیلولوژی انیویرسیتیت دولتی ثمرکند، 1956-73 مدیر کفیدرة زبان و ادبیات تاجیک همین دانشکده بود. از سال 1981 مدیر کفیدرة ادبیات خلقهای  یتّیفاق ریسپوبلیکه‌های ساویتی سوسیالیستی ا.ج.ش.س. سایوزه ساویتسکیخ ساتسیلیستیچیسکیخ ریسپوبلیک و نظریة ادبیات همین انیویرسیتیت. مقیماو مؤلف بسیار تدقیقات علمی، از جمله 200 مقالة علمی و عامّوی می‌باشد. کتابهای «هجو در ‘اجادیات دهانک خلق ازبک» (1963) ، «صابر عبدالله‌» (1965) ، «ادبیات خلقهای اتّفاق ریسپوبلیکه‌های ساویتی سوسیالیستی ا.ج.ش.س. (سایوزه ساویتسکیخ ساتسیلیستیچیسکیخ ریسپوبلیک) (1967، با همراهی م. شریف‌اف) و «دوره‌های اساسی انکشاف هجو تاجیک و ازبک» (1973) به قلم او منسوبند. اینچنین راجع به ایجادیات سوزنی سمرقندی، عبدالرحمان مشفقی، گلخنی، جلال اکرامی، رفور غلام و دیگر نویسندگان معروف تدقیقات دارد. مقیماو مؤلف درمه‌های «صداقت» (1965) ، «علاّمة خراسان» (1970، در بارة عمر خییام) و «یک پسر سه پدر» می‌باشد. مقیماو شعر نیز می‌نویسد. از سال 1958 عضو انستیتوت نوک ا.ج.ش.س. (سایوزه ساویتسکیخ ساتسیلیستیچیسکیخ ریسپوبلیک) اتّفاق ریسپوبلیکه‌های ساویتی سوسیالیستی چندین مدال و گرماته‌های حکومتی مکافاتانیده شده است.

ن. شرافاو.