(سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر و دانشمند عصر 15 فارس-تاجیک. زادگاهش لار. شاگرد جلالالدّین دوانی. موهی لار در آخرهای حیات خود به حج رفته، در بازگشت با نام «فوتوه-ال-حرمین» مثنوی نوشته است. موهی لار در انواع گوناگون شعر ایجاد کرده، خصوصاً غزل را خوب میسروده است. اشعار پراکندة او در تذکره و سرچشمههای ادبی به نظر میرسد. موهی لار در علم عروض نیز تألیفاتی داشته است.