موغولچایی

موغولچای (chamaenerium) ، جنس گیاههای بسیارساله‌ای است از عایلة onograceae. پایة راست سیربرگ، برگ بی‌دُمچه یا کوتاهدومچة نیشترشکل، گل زیگامارفی گلابی، خوشه‌گل دراز در نوگ پایه نمویابنده، غوزة درازرویه سیرتوخم دارد. در ناحیه‌های معتدل نیمکرة شمال 12 نمود مغولچایی پهن شده است. در اتّفاق ریسپوبلیکه‌های ساویتی سوسیالیستی ا.ج.ش.س. 6 نمود مغولچایی در بیشه‌زار سیرّوتوبت، بعضاً در منطقه‌های سوبلپی و علایی می‌روید. در تاجیکستان 2 نمود مغولچایی (gh. latifolium در قطارکوههای حصار زرافشان و پامیر غربی در بلندی 2500-4200 متر از سطح بهر؛ سا. angustilolium-نگرید رسم، در اکثر ریانهای ریسپوبلیکه در بلندی 1000-3200 متر) اساساً در ساحل دریاهای کوهی، مرغزار و شبرزمین و منطقة جنگلزار می‌سبزد. ریشة مغولچای را به طعام می‌‌اندازند، اینچنین نوشاکی تییار می‌کنند. برگش به جای چایی استفاده می‌شود؛ تا 200 ملّیگرمّ% ویتامین س دارد. مغولچایی رستینی عسل‌آور است؛ از 1 هکتار مغولچایزار زنبور عسل 480-500 (بعضاً تا 1000) کیلوگرم عسل خوش‌طعم تییار می‌کند.

دبیات: فلاره  سایوزه ساویتسکیخ ساتسیلیستیچیسکیخ ریسپوبلیک، تام 15، مسکو،- لنینگراد، 1949؛ ا ل آ ا س ا ا و یو. و. |و دیگر|، ‘گروینیستыی رستینیه سایوزه ساویتسکیخ ساتسیلیستیچیسکیخ ریسپوبلیک ا.ج.ش.س.، تام 2، مسکو. 1971، س. یو. یونساو.