موباهیسه در باریهای کسبه

موباهیسه در باریهای کسبه، بحث و مناظره عاید به رل و وظیفه‌های اتّفاقهای کسبه، که آخر سال 1920-اوّل 1921 در وضعیت از جنگ گرجدنی به ساختمان آسایشته گذشتن مملکت ساویتی در رکپ (ب) به وقوع پیوسته بود. وظیفه‌های نو ساختمان ساویتی در شرایط خربی تغییر دادن سیاست پرتیه و دولت ساویتی، شکل و اصولهای کار سیاسی، تشکیلی و تربیوی را طلب می‌کردند. کم رکپ (ب) به گذشتن از سیاست کمونیزم حربی به سیاست نو اقتصادی تییاری می‌دید، که آن اتّفاق صنف کارگر و دهقان را مستحکم می‌کرد. در همین شرایط رل اتّفاقهای کسبه بلند می‌شد. کم رکپ (ب) با مقصد مستحکم نموده این اتّفاقهای کسبه و بهتر گردانیدن فعالیّت آنها از اصولهای حربی کار اتّفاق کسبه دست کشیدن و در تشکیلاتهای اتّفاقهای کسبه به دموکراتیة استوار کارگری گذشتن را ضرور می‌شمرد. اعضای کم پرتیه ل. د. تراتسکیی به این ضد برآمد. وه‌ای در کانفیرینتسیة 5-ام عمومیراسّییگی اتّفاقهای کسبه و در تزیسهای به کم رکپ (ب) (نوامبر 1920) پیشنهادکردة خود در اتّفاقهای کسبه جاری نمودن ترتیبات حربی و با راه مأموری از بالا تا پایان «‌افشاندن» کدرهای راهبریکنندة اتّفاقهای کسبه را طلب می‌کرد. پلینوم کم رکپ (ب) (8-9 نوامبر 1920) تزیسهای تراتسکیی را رد نمود و موافق تکلیف و. ا. لنین برای تهیة چاره‌بینیهایی، که دموکراتیة اتّفاقهای کسبه را وسعت می‌داده باشند، کمیسیون تشکیل کرد.

ل. د. تراتسکیی انتظام پرتیوی را ویران کرده، اختلافات عاید به مسئلة اتّفاقهای کسبه را از دایرة کم بیرون برآورده و دقّت پرتیّه را از حلّ وظیفه‌های مهم به مباحثة راجع به اتّفاقهای کسبه بند کردنی شد.

یختیلافات عاید به مسئلة رل اتّفاقهای کسبه در اصل اختلافات عاید به مسئلة اساسهای سیاست پرتیه در دورة ساختمان آسایشته، مناسبت پرتیه به دهقانان و عامّة بیپرتیوی، مسئلة طرز و اصولهای به ساختمان ساتسیلیزم جلب نمودن محنتکشان بود. بنا بر این مباحثه نهایت تیز و تند گردید. تراجکیچیان (ل. د. تراتسکیی، ن. ن. کرایتینسکیی و دیگر) فوراً دولتی گرداندن اتّفاقهای کسبه، یعنی به علاوة اپّرت دولتی تبدل دادن اتّفاقهای کسبه را طلب می‌کردند. آنها به جای متدهای باورکنانی متدهای مجبورکنی و مأمورییتچیگی خشکوهالی را پیشبری می‌کردند، که باعث سست شدن پالهای دیکتتورة پرولتاریت می‌گردید.

گوروه «آپّازیتسیان کارگری» (ا. گ. شلیپنیکاو، س. پ. می‌دویدیف، ا. م. کالّانته‌ای) طلب می‌کرد، که اداره‌کنی خاچگی خلق، به اختیار اتّفاقهای کسبه-به «سعیزد عمومیراسّییگی استحصال‌کنندگان» داده شود. این گروه اتّفاقهای کسبه را به دولت ساویتی و پرتیه مقابل می‌گذاشت، راهبری دولت را به خواجگی خلق انکار می‌کرد.

گوروه «تسینترلیزم دموکراتی» (ت. و. سپراناو، ن. آسینسکیی، م. س. باگوسلوسکیی، ا. س. بوبناو) طلب می‌کرد، که در پرتیه به فرکتسیه‌ها و گروهها آزادی داده شود. این گروه به یک‌کسرداری و انتظام قطعی در کارخانه‌ها مقابل بود. پلتفارمة همة گروههای آپّازیتسیانی، قطع نظر از فرقیّتشان، ضدپرتیوی و به لنینیزم بیگانه بودند. اکثریّت اعضایان کم رکپ (ب) با راهبری و. ا. لنین بر ضد گروه و جریانهای اپورتونیستی مبارزه بردند. مقالهیو برآمدهای و. ا. لنین برای فاش نمودن ماهیّت اپورتونیستی گروه آپّازیتسیانی و فعالیّت ویرانکاری و جدای‌اندازانة آنها اهمیت حل‌کننده داشتند. و. ا. لنین اهمیت اتّفاقهای کسبه را همچون تشکیلات تربیوی، همچون مکتب اداره‌کنی، مکتب خواجگی‌داری و مکتب کمونیزم نشان داد. سعیزد 10-م ا رکپ (ب) (مارت 1921) مباحثة عاید به اتّفاقهای کسبه را جمع‌بست نموده، پلتفارمة لنینی را قبول کرد، عقیده‌های گروههای آپّازیتسیانی را محکوم نمود، وظیفه‌های اساسی اتّفاقهای کسبه را مویین کرد. از جهت ایده‌وی تارمار کردن گروههای ضدپرتیوی برای گذشتة به سیاست نو اقتصادی، برای مستحکم نمودن یگانگی پرتیه و انکشاف منبعدة اتّفاقهای کسبة ساویتی اهمیت کلان داشت. تعلیمات لنینی در بارة رل اتّفاقهای کسبه همچون مکتب کمونیزم حالا هم یکی از پرینتسیپهای مهم سیاست کپسّ نسبت به اتّفاقهای کسبه می‌باشد.