مادول

مادول (از لات. modulus-معیار) در معماری، واحد شرطی، که برای مطابقت اندازة قسمهای بنا یا کامپلیکس استفاده می‌شود. هنگام استفادة مادول در بنا، انشائات یا کانستروکتسیه‌های آن بزرگی یگانة نسبتاً تکرارشونده را به اساس می‌گیرند، که آن تناسب قسمها را تأمین نموده، کار ساختمان را آسان می‌کند. در معماری خلقهای گوناگون وابسته به خصوصیتهای تکنیکة ساختمان و کامپازیتسیة بنا به صفت مادول ‌اندازه‌های مختلف قبول شده است. به سیف­ت مادول بنا یکی از چِنکهای اساسی آن (مس. ، کوتر گنبذ یا اندازة طرفها در بناهای رواقدار عصر میانگی آسیای میانه و اوراپه) ، اندازة جزء جداگانة انشائات (کوتر ستون در معماری اتکه) یا اندازة مصالح بناکاری (درا­زی خشت و غ .) استفاده شده می‌تواند. در معماری آسیای میا­نه نیز سیستم مادول هرجانبه به کار برده شده است. در عصرهای 14-15 در اساس گاز، قری (قدم-1-

قری) برین واحدهای چِنک نگاشتن طرح بنا معمول بود. مادول در معماری حاضره همچون واسطة استانداردانی و انیفیکتسیه و عموماً از جهت بدیعی و تکنیکی مرتّبگردانی بنا وسیع استفاده می‌شود. مادول اساسی اندازه‌اش 10 سم و مادولهای از آن حاصلشدة کلان و خرد (3 م، 6 م، 12 م، 15 م، 30 م، 60 م) یکجایه با قاعده‌های استفاد‌بری آنها سیستم مادول را تشکیل می‌دهند. آنها را در اساس معیار و استانداردهای ساویتی و خارجی و بینلخلقی مقرّر کرده‌اند.

و. عبدالرحماناو.