مادیلسازی

مادیلسازی، تدقیق ابژکتهای معرفت از روی مدل آنها ساختن و آموختن مدلهای اشیا و حادثات واقعی (سیستمه‌های زنده و غیریزینده، ساختمان نّجینیری، پراتسیسّهای مختلف فیزیکی، شیمیایی، بیولوگی، اجتماعی) و ابژکتهای ساختشونده (برای مویین و عنیق کردن کارکتریستیکه‌های آنها، دریافتن اصولهای ثمره‌بخش ساخت و ساز آنها و غ .). به مادی­ل خود مانند و موافق بودن ابژکت تدقیقشونده اساس مدلسازیست. مس. ، نتیجه‌های تدقیقاتی، که در مدل یگان ماشین گذرانده شده‌اند، به نتیجه‌های تدقیقات در نسخة اصلی ماشین گذراندشده مانند است. در علم معاصر از متد مدلسازی وسیع استفاده می‌برند، آن تدقیقاتهای علمی را آسان می‌کند؛ در بعضی حالتها مدلسازی واسطة یگانة آموزش ابژکت­ها می‌باشد. در علم اکثر با چنین حادثهایی سر و کار دارند، که از سبب بغایت بزرگ یا نهایت خرد بودن ‌اندازه‌های آنها و یا از حد دور بودن مسافه‌اشان قابی­ل تدقیق بی‌واسطه نیستند. در چنین حالتها ابژکتها را توسط مدل آنها تدقیق می‌کنند. مدلها، مخصوصاً در اثنای تدقی­ق ابژکتهای مفهوم (مس. ، متدهای اداره‌کنی، که با آنها کیبیر­نیتیکه مشغول می‌شود) اهمیت کلان پیدا می‌کنند. در مدلها مقصد آموختن خاصیتهای

ابعیکت پراتسیسّهای در آن به‌املامده استفاده می‌شوند. چنانچی، مدل اتم ن. بار برای مویین نمودن خاصیتهای گوناگون (مس. ، استوار)-ا اتم امکان داد. از متدهای مدلسازی در ساحه‌های گوناگون علم (فیزیکه، استرانامیه، بیولوگیه، اقتصادیات و غ .) نه فقط برای مویین نمودن خاصیت و وابستگیهای معلوم ابژکت، بلکه خا­سیت و وابستگیهای نو ابژکت نیز استفاده می‌برند. مدلسازی وابسته به کارکتر تدقیقات فیزیکی، متیمتیکی، الکتری، کیبیرنیتیکی، اج­تیمایی، بیولوگی، لنگویستیکی و غ. می‌شود.

مفهوم مدلاسزی، در فلسفه برعکس مفهوم مدل، کتگوری گناسّالاگی بوده، یکی از عاملهای اساسی معرفت را افاده می‌کند. مدلسازی همچون اصول معرفت با انکشاف دانش زیچ علاقه‌مند است. مدلسازی اساساً در زمان عتیقه همچون شکل انعکاس واقعیت برابر پیدایش معرفت علمی به وجود آمده، در دورة احیا روشن ظهور یافته است. موضوع مدلسازی ابژکتهای خم کانکریتی و هم ابسترکتی بوده می‌توانند. مدلسازی را وابسته به خرکتی­ر مدلها به اشیای، فیزیکی، متیمتیکی، ماشینهای زلیکترانی، علامتی و غ. تقسیم می‌نمایند.

مادیلسازی اشیای تحقیق ابژکت را در اساس مدلهایی افاده می‌کند، که با یاری آن خاصیتهای اساسی گیامیتری، طبیعی، دینامیکی و فونکتسیانلی «پوسخنسل» حاصل می‌ش­وند. مدلسازی اشیای در حالت مقرّری با مکیت ابژکت سر و کار دا­رد و بر این صورت خاصیت فزایی ابژکت، شکل ظاهری، تناسب و علاقة متقابل آن را افاده می‌­کند.

مادیلسازی «مادّی» (اشیای) و «غایوی» از یکدیگر فرق دارند. این فرق شرطی باشد هم، مدلسازی یکم را هم­چون «تجربوی»، مدلسازی دوّم را هم­چون «نظریه‌وی» تعبیر کردن ممکن است. به مدلسازی «مادّی» مدلسازی اشیای، طبیعی و متیمتیکی، به مدلسازی «غایوی» مدلسازی سیستم علامتها («تصوّراتهای مدلی») داخل می‌­شوند.

مادیلسازی همیشه با یاری متدهای دیگر عمومییلمی تطبیق می‌شود. مدلسازی، پیش از همه، با تجربه زیچ وا­بسته است. این خصوصیت مدلسازی ضرور­ت در آن استیفیوده نمودن اصول ابسترکتسییکنانی و ایده‌آلیکنانی را استثنا نمی‌کند. چون که بی استفادة این خاصیتها از مدل به اصل کوچاندن دانش محال است. برای تطبیق باموفقیت مدلسازی سه درجة ابسترکتسییکنانی را جو­دا کردن ضرور است: درجة امکان‌پذیر تتبیکشوی، درجة «واقعی» تطبیقشوی و درجة از جهت عملی مقصدناک. مدلها هیچ گاه در بارة ابژکت تدقیقشونده معلومات پرّه داده نمی‌توانند.

برای این مقایسة مدلهای گوناگون ابژکتهای مانند ضرور است. از این رو، در ساحه‌های گوناگون علم «مدلسازی نظریه‌وی» وسیع استفاده می‌شود. وظیفة اساسی معرفتی مدلسازی در آن است، که وه‌ای همچون سبب، منبن نظریه‌های نو خذمت می‌کند. بسیار وقت نظریه‌ اوّلین بار در شکل مدل پیدا شده، در بارة حادثه‌ها معلومات تخمینی می‌دهد. در رفت مدلسازی منبعده غایه و شکلهای نو تجربه به وجود آمده، مع­لوماتهای تا حال نامعلوم کشف می‌شوند. مدلسازی نه فقط یکی از عاملهای انعکاس حادثه‌ها و پراتسیسّهای واقعیت، بلکه معیار ابژکتیوی و عملی سنجش حقانیت دانشهای انسانی نیز می‌باشد. در زمان حاضره وابسته به انکشاف کیبیرنیتیکه رل مدلسازی افزوده است.

د .: اساسهای فلسفة مارکسیستی-لنینی، د. ، 1976؛ ناویک ا. ب„ آ مادی­لیراونی سلاجنыخ سیستم. م. ، 1965؛ مدلیراونی کک متد نوچناگا اس­سلیداونیه، م. ، 1965؛ چوچنیدزی و. و. ، گیلمن آ. یه. ، مدلیراونی و نوکی ا تکنیکی. م. ، 1966؛ عثمان ا. ا. ، لاگیچیسکی آسناوы متده مادی­لیراونیه، م. ، 1971.

در تدقیقاتهایی، که با اصول مدلسازی فیزیکی گذرانده می‌شوند، مدلهای را استفاده می‌برند، که ساخت گیامیتری و خاصیتهای فیزیکیشان به خود پراتسیسّهای فیزیکی مانند بوده، مقداراً فرق می‌کنند. مدلسازی فیزیکی را برای سنجیدن انشائاتهای گیدراتیخنیکی، سمالیاتها، کشتیها و غ. استفاده می‌برند. در مدلسازی متیمتیکی افاده‌های متیمتیکی پراتسیسّهای فیزیکی مدلانیده می‌شوند. مدلسازی الکتری هم معمول است. در آن مقاومتهای اندوکتیوی، غنجایشی و فعال را استفاده می‌برند. برای آموخ­تن پراتسیسّهای اداره‌کنی در ارگانیزمهای زنده جایی داشته مدلهای کیبیرنیتیکی تعیین شده‌اند. باز یک نمود مدلسازی وجود دارد، که آن را مدلسازی قیاسی می‌نامند. آن به مانندی حادثهایی، که طبیعت فیزیکیشان هرخِله بوده، با معادله‌های متیمتیکی (الگیبروی، دیفّیرینتسیلی و غ .)-ا یک‌خِله افاده می‌یابند، اساس یافته است. مس. ، دو سیستمه را مشاهده می‌کنیم. یکی از آنها سیستم مکانیکی بوده، محور آن به واسطة پرو­جینه و سرچرخی، که یک قسمش در داخل مایع چسپک واقع گردیدّست، به نورد حرکت دورزننده می‌دهد. دوّم سیستم الکتری بوده، از منبة کاخ عبارت است، که توسط غلتک اندوکتی­وی، کاندینستار و مقاومت فعال به حسابکنک انرژیة ایلیکت­ری پیوست شده است. اگر قیمتهای اندوکتیویت، غنجانش و مقاومت سیستم الیکتری را به قیمتهای چندیری پروجینه، انیرتناکی سرچرخ و چسپکی مایع سیستم مکانیکی موافق کنانیم، این سیستمه‌ها از جهت ساخت و وظیفه به هم مانند می‌شوند. آنها با یک معادلة دیفّیرینتسیلی افاده می‌یابند. این معادله می‌تواند برای هر دو سیستمه وظیفة «مدل نظریه‌وی» را اجرا نماید. چنین مانندی اساس مدلسازی الکتری سیستم مکانیکی را تشکیل می‌دهد.

تجهیزات مدلسازی مرکّب حسابماشینهای قیاسی می‌باشند.

در این نوع ماشینها مدلسازی در اساس به بزرگیهای بی‌فاصله تغییریابندة الکتری مانند بودن یگان بزرگی فیزیکی گذرانده می‌شود. در وقت ترتیب دادن معادلة پراتسیسّ فیزیکه به حساب گرفتن جمیع عاملها باعث مرکّب شدن مسئله می‌گردد. از این رو، در وقت ترتیب دادن پراگرمّه تنها عاملهای اساسی را به نظر می‌گیرند. در اتّفاق ساویتی حسابماشینهای قیاسی ایم و-8، مپت-9، منب-1، من-7، من-10، من-14، من-17، من-18 استحصال شده‌اند. با یاری این گونه ماشینها معادله‌های دیفّیرینتسیلی خطّی و غیریختّی را حل کردن ممکن است.

مادیلسازی در اقتصادیات از عصر 18 cap کرده در «جدولهای اقتصادی» ف. کینز استفاده شده است. آن را ک. مرکس غایه‌ای نامیده است، که آن از همة غایه‌‌های اقتصاد سیاسی همان دور و زمان «بیشوبخه غایه از دامگین کلانترین به شمار می‌رود» (مرکس ک. و اینگیلس ف. ، اس. نشر 2، ج 26، ق. 1، سال 345). اصلاً این نخستین کوششی در بابت به یک شکل مویین درآوردن تمام پراتسیسّ تکراراستحصالی جمعیت بود. سخیمة تکراراستحصال، که ک. مرکس به وجود آورده و. ا. لنین انکشاف داد، به علم اقتصادیات تأثیر کلان رسانید. نتیجة بی‌واسطة این مناسبت نظریة بالانس بینیساهویست. مخصوصاً از نیمة دوّم عصر 20، وقتی که یک قطار ساحه‌های نو متیمتیکه و حسابماشینهای الکترونی به حلّ مسئله‌های مرکّب قادر به وجود آمدند، استفادة متد مدلسازی در اقتصادیات وسیع پهن شد. در علم حاضره‌زمان برجوزی متد مدلسازی را در اقتصادیات قریب همة اقتصادچیان برجوزی استفاده می‌برند.

در ا.ج.ش.س. انکشاف متد مدلسازی در اقتصادیات با نام عالمان ل. و. کنتاراویچ، ا. ل. لوری، و. س. نیمچیناو، و. و. ناواجیلاو، ا. گ. اگنبیگین و غ. علاقه‌مند است.

پراتسیسّ تدقیقات اقتصادی را با یاری مدلسازی شرطاً به یکچند مرحله جدا می‌کنند. در مرحلة یکم وظیفة عمومی و ابژکت تدقیقات مویین کرده می‌شود (مس. ، اقتصادیات عمومی‌جهانی، اقتصادیات خواجگیهای جهان کاپیتالیستی و ساتسیلیستی، مملکت علی‌حده، ساحه‌ها، کارخانه، فیرمه، طلبات و استعمالات، تقسیمات درآمدها، نرخ‌گذاری و غ .). مرحلة دوّم به وجود آوردن مدلسازی سیستم اقتصادی می‌باشد. مرحلة سوّم تحلیل متیمتیکی مدلسازییست، که همچون واسطة به دست آوردن نه تنها خلاصه‌های مقداری، بلکه صفتی نیز خذمت می‌کند. مرحلة چارم تفتیش نتیجه‌های به دستامده است. مرحلة پنجم جاری نمودن نتیجه‌های تدقیقات می‌باشد. در جمعیّت کاپیتالیستی مدلسازی اساساً فقط در حدود فیرمه یا کارخانه ثمره می‌دهد. استفاد‌بری عملی آن در مقیاس تمام مملکت از سبب به کاپیتالیزم خاص بودن ضدیتهای انتگانیستی محدود است. در شرایط ساتسیلیزم باشد، برای حلّ پروبلمهای پلنکشی و اداره‌کنی تمام خواجگی خلق به امکانیّتهای پرینتسیپن نو استفاد‌بری ثمره‌ناک مدلسازی راه گشاده می‌شود.