میرهوسین معمّایی

میرهوسین معمّای (سال تولد و وفات نامعلوم) ، ادیب عصر 15 فارس-تاجیک. نامش در مأخذها امیر کمال‌الدّین هوسین ابن محمّد هوسینی مشهور به میرهوسین نیشاپوری و میرهوسین معمّایی ذکر شده است. اصلاً از نیشاپور بوده، در هرات در مدرسة «اخلاصیه» تحصیل کرده است. موافق معلومات «مجالس-ان-وفایس» نوایی میرهوسین معمّایی اخلاق پسندیده و خصلت نیک داشته، در بین اهل ادب عصر همچون گویندة هنرمند معمّیات نادر شهرت یافته بود. مهارت فوق‌العادة او را در ایجاد معمّا عبدالرحمان جامی، نوایی و بابور ب­رین سخن‌شناسان اعتراف نموده‌اند. میرهوسین معمّایی رسالة مختصری در معمّا ترتیب داده، معمّیاتش را در آن ثبت کرده است. در مقدّمة رساله‌اش قید نموده است، که اکثر معمّیات آن از نظر جامی شرف التفات یافته بود و وه‌ای هنگام تألیف از رساله‌های او استفاده برده است. نسخه‌های سیر‌شمار رسالة میرهوسین معمّایی و شرحهای به آن نوشتة صادق رکنی عاشق ابدولوههاب ابن جمال‌الدّین محمّد همدانی گواهی می‌دهند، که آن عاید به معمّا از قبیل اثرهای مشهور به شمار می‌رفته است. یک گروه جوانان از رسالة میرهوسین معمّایی پی­ش واصفی سبق می‌آموختند.

a. caتّopoو.