میمیکریه

میمیکریی (از یون. mimikos-تقلید) ، میمیزیه، همرنگشوی (مانندشوی) هیوانات و رستنی با محیط زندگی. در نتیجة انتخاب طبیعی به وجود آمده است. یک نوع طرز حمایه است، که هیوانها به کار می‌برند. چنانچه، هیوانها تقلیدن به پریدمیتهای محیط، رستنیها، اینچنین با هیوانهایی، که درّنده‌ها آنها را نمی‌خورند (می­میتیزم) تغییر می‌یابند، مس. ، رنگ و شکل تخم لایخورک و بعضی پرّنده‌های دیگر به رنگ و شکل سنگ میده، رنگ بعضی گمبوسکهای نول‌دراز باشد، به رنگ سرگین پرّنده‌ها مانند می‌شوند. در رفت میمیکریه در هیوانها تغییرات از این هم جدّیتر به عمل آمده می‌توانند. مس. ، هیوانهای بی‌زهر به هیوانهای زهرناک، بعضی پشّه‌ها باشند، به زنبور مانند می‌شوند. تکامل میمیکریه اینچنین با رفتار هی­وانها علاقه‌مند است. میمیکریه در رستنیها برای جلب کردن هیوانهای فایده‌ناک و گریزانیدن هیوانهای ضررناک خذمت می‌کند. برعکس هیوانها میمیکریه نه در تمام آر­گنیزم، بلکه در عضوهای علی‌حده مشاهده می‌شود. مس. ، گلهای بی نیکتر به گلهای شیره‌دار مانند شده، حشرات را جلب می‌نمایند و حشرات در جستجوی شیره این گلها را گردآلود می‌کند. اپّرت دارندة رستنیهای حشراتخور اکثر وقت گل گشادرنگ زیبایی دیگر رستنیها را به خاطر می‌آرد.