میتلّ

میتلّ، فلزات، مادّه‌های ساده‌ایند، که در شرایط مقرّر قابلیّت بلند الکتر و گرمی‌گذرانی، کاافّیتسیینت حرارتی منفی الکتر‌گذرانی، قابلیتیت به خوبی عکس کردن موجهای الکترمگنیتی و خاصیت پلستیکی دارند. متال در حالت سخت ساخته کریستلّی دارد، در حالت بور باشد، یکتامه است. همة خاصیتهای نامبرشده به ساخت الکترونی متال وابسته است. زیاده از 80 مادّة ساده و اکثر خوله‌های متالی دارای این خاصیتهایند. متالها در سیستم دوری المنتهای مندلیف از طرف چپ خط راسته از بار تا استت گذرانیدشده و نامیتلّها از طرف راست آن جایگیرند. المنتهای در نزد این خط جایگیرشده خاصیتهای هم متالی و هم نامیتلّی دارند (مس. ، as، sb، bi و غ .؛ بعضاً اینها را نیممیتلّ هم می‌نامند).

در دوره‌های قدیم و عصرهای میانه 7 متال (طلا، نقره، مس، قلعگی، سرب، آهن و سیماب) معلوم بود. کیمیاگران (الخیمیکها) گمان می‌کردند، که متالها در قعر زمین از تأثیر سییاره‌ها پیدا شده، بغایت آهسته تکامل یافته، آخر به نقره و طلا مبدّل شده‌اند. اوّ. عصر 18 تصوّراتی وجود داشت، که گویا متال از زمین و فلاگستان نام مبدأ سوزش عبارت باشد. آخر عصر 18 ا. ل. لووزی این تصوّرات را رد کرده نشان داد، که متال مادّة ساده است. اوّل عصر 19 متالهای پلتینی، عشقاری و عشقارزمینی کشف و حاصل کرده شدند؛ به جدا کردن متالهای نادرزمین اساس گذاشته شد. کشف کرده شدن حادثة رادیواکتیویی آخر عصر 19 برای با راه صنعی حاصل کردن یک قطار متالهای رادیواکتیویی، از آن جمله المنتهای ترنسورنی، امکانیت داد. متال یک قطار خاصیتهای عمومی نیز دارد، که این خاصیتها نتیجة علاقة سست الکترونهای ولینتی با یدرای اتم می‌باشد. مس. ، ظهور ولینتناکی مثبت، حاصلکنی کتیانها، آکسیدها، گیدراکسیدها و غ. هنگام از روی زیادشوی پاتینتسیلی مقرّری په‌ای در په‌ای گذاشتن متالها قطار شدّتناکی یا قطار فعّالیّتناکی آنها حاصل می‌شود. در این قطار کارکتر الکتروموسبتی متالها از متالهای عشقاری تا pt و آ.ع. سست می‌شود. همة متالهایی، که از ن2 بال آ جایگیر شده‌اند، هیدروژن را از کیسلاتة سیراب خارج می‌کنند. متالهایی، که از ن2 پایان واقع‌اند، در کیسلاته‌های آکسگینهای (pt و آ.ع. فقط در شه‌شراب) حل می‌شوند. متالهای اوّل قطار از li تا na با آکسگین در خنکی، اعضاهای عالیدة قطار (غیر از ir، pt و آ.ع.) هنگام گرم کردن به ریکتسیه می‌درآیند. آکسیدهای درجة پست متالها خاصیت اساس را دارند؛ آکسیدخای عالی آنها انگیدرید کیسلاته‌ها می‌باشند. م.-ها ولینتناکی تغییریابنده دارند. در بارة دیگر خاصیتهای شیمیایی متالها نیگ. متالها، گیدریدوا، نربیدوا و غ.

میتلّ از سبب خاصیتهای مستحکمی، سختی، استواری به کارّازیه، گرمی‌تاب‌آوری، قابلیّت بلند الکتر‌گذرانی و غ. داشتنشان در تیخییکة امروزه رل مهم می‌بازند. همة متالها و خوله‌های از آنها حاصلشده را به متالهای سیاه (آهن و خوله‌های آن) و رنگ (همة متالهای باقیمانده و خوله‌های ohها جدا می‌کنند. متالهای رنگه نیز در نوبت خود وابسته به علامتها (خاصیتهای فیزیکی و شیمیایی، کارکتری در قشر زمین جایگیرشوی)-یشان به یکچند گروه جدا می‌شوند: متالهای سبک (al، mg) ، متالهای وزنین (س، ر و گ .) ، متالهای دشوارگداز (w، ما و گ .) ، متالهای اصیل (au، pt و ر .) ، متالهای نادر (sc، y، la، لنتنایدها) و غ. علاقه‌مندی ترکیب، ساخت و خاصیت متالها و خوله‌ها، اینچنین قانونیّت تغییر‌پذیری آنها را هنگام تأثیر گرمی، شیمیایی و مکانیکی متال‌شناسی می‌آموزد. متال در طبیعت در نمود معدن، بعضاً در حالت خودرویی (خالص) وامیخورد. از متالهای برای تکنیکة امروزه مهمترین در قشر زمین fe (4، 65%) ، al (8، 8%) ، mg (2، 1%) ، ti (0، 63%) بیشتر دچار می‌آیند. در بارة حاصلکنی متال. نیگ. متالورگیه.