میتلّاتیرمیی
(از متال و یون. therme-گرمی) ، یک ساحة متالورگیه بوده، اساس آن را استفادة پراتسیسّهای از آکسیدها و پیوستگیهای دیگ. با متالهای نسبتاً فعال (الیومینیی، مگنی، سیلیتسیی و غ .) برقرار کردن متالها، که با جداشوی گرمی زیاد میگذرند، تشکیل میدهد. متالاتیرمیه وابسته به متالی برقرارکننده به الیومیناتیرمیه، مگنییتیرمیه، سیلیکاتیرمیه و غ. جدا میشود. نوعهای زیرین پراتسیسّهای متالاتیرمیکی موجودند: پراتسیسّ بیرون از کوره گذرنده-این پراتسیسّ در صورتی گذرانده میشود، که گرمی ریکتسیة برقرارشوی برای در نمود مایع حاصل کردن محصولات ریکتسیه و با آسانی جدا کردن آنها کفایه است؛ پراتسیسّ در کورة الکتری گذرنده-این پراتسیسّ را همان وقت استفاده میبرند. که گرمی جداشده برای گدازش و تفسانیش منبعدة محصولات گدازش کافی نیست، در این حال گرمی علاوگی با راه گرمکنی الکتری داده میشود؛ پراتسیسّ در وکئوم گذرنده-این پراتسیسّ به جدا کردن متال دای زودبوغشونده (مس. ، مگنیی) ، هنگام در شرایط وکئوم (در هرار. 800-1400° س) برقرار کردن آن جایی حاصل کردن متالهای کمگز امکانیت میدهد.