میش

میش، گوسفند ماده، جنس مادة نسل‌دهندة گوسفند. میش نسبت به گوسفند نر جثّه و سر خرد و گردن دراز دارد. عادتاً بی‌شاخ می‌شود. درازی تنه‌اش 60-110 سم و بلندی سر دوشت 55-100 سم. وزن زنده‌اش 30-100 کگ. رنگش سفید، سیاه، ملّه و اشهابی. از 15-18-ماهگی جفتی می‌کنند. دور حملش 145-155 شباروز، 1-5 برّه می‌زاید. میش 14-15 سال عمر می‌بیند. مهلت استفادة میش در خواجگیها 6-8 سال. پشم میش وابسته به ذات مهین، نیممهین و درشت می‌شود. درازی پشم میش مهینپشم 5-9 سم، نیممهینپشم 40 سم و دورونگتش 10-15 سم است. از میش مهینپشم سالی 5-6 (بعضاً تا 31، 7) کگ، نیممهینپشم 3-6 کگ و درشت‌پشم 1-4 کگ پشم می‌تراشند. میش مهینپشم 30-50%، نیممهینپشم 50-65% و درشت‌پشم 55-75% پشم صاف می‌دهد. از میش در دورة لکتتسیه 200-500 کگ شیر می‌جوشند. میش را اساساً با علف طبیعی، سیلاس، کاه، خاشاک و کانتسینترت پرورش می‌کنند، در ر-نهای جنوبی تمام سال و در ر-نهای شمالی از اوّلهای بهار تا آخر تیره‌ماه می‌چرانند. میش را در اکثر کشورهای دنیا پرورش می‌کنند. نیگ. نیز گوسفند، گوسفنپروری.