میشنها
(از پال. miezczanin-شهرنشین) ، در روسیه تاریوالیوتسیانی طبقة اهالی شهر، که هنرمندان، سوداگران و غ.-را در بر میگرفت. در عصرهای 14-17 شهریان ولایتهای جن. غربی روس را، که به هیت لیتوه و پالشه داخل بودند و از عصر 17 ساکنان شهرهای ناحیة سمالینسک را میشنها مینامیدند. موافق اصلاحات سال 1775-ا گوبیرنیه به طبقة میشنها تاجران، هنرمندان شهرها و دهقانانی، داخل میشدند، که ارزش عمومی دارایی آنها از 500 سم کمتر بود. میشنها جیزیه میدادند، خذمت حربی را ادا میکردند، حقوق به جای دیگر کوچیدنشان محدود بود. منسوبیت به طایفة میشنها میراثی بود. میشنهای بایشده به تاجران و تاجران بینواگشته به میشنها تبدل مییافتند. قسم دهقانان از کریپاستنایی آزاد نیز میشنها میشدند. میشنهای هر شهر و محلهای اهالینشین جمعیّت مخصوص میشنی داشتند، که به آن صدر میشنها و یاردمچیان او راهبری میکردند. بعد اصلاحات س-های 60 ا. 19_ قسم زیاد میشنها به کارهای دولتی راه یافتند، یا آدمان «آزادکسب» شدند. در عرفیت آدمی را، که به منفعتهای میده، مهود و خصوصی خود داده شده است، شخص دایرة نظرش تنگ را میشنین میگویند.