موجهای ستان

موجهای ستان، موجهایی، که در نتیجیینتیرفیرینتسیة موجهای روی هم پهن‌شونده پیدا می‌شوند. موجهای ستان عملاً هنگام انعکاس موجها از مانعه و ساحه‌های غیرییکجینسة محیط در نتیجة بالای هم شدن موجهای پهن‌شونده و انعکاسگردیده به وجود می‌آیند. قطعه‌های گوناگون موجهای ستان در یک فزه، ولی با امپلیتوده‌های گوناگون می‌لپّند (رسم). در موجهای ستان، بر خلاف موجهای دوان، انتقال انرژیه به وچود نمی‌آید. چنین موجها، مس. ، در سیستم چندیر-میلیه متالی یا ستونی همان درون گلبة یک نوگش محکم (هنگام لپّشهای پارشین در گلبه) تشکیل می‌یابند. موجهای دوان از حدودهای سیستمه انعکاس می‌شوند و در نتیجة همجایشوی موجهای افتنده و انعکاسگشته در این سیستمه موجهای ستان برقpop می‌شوند. در این حال در طول ستون هوا به ناموکده‌های (گرههای) کوچشها (سرعتها)-همواریهایی، که به تیر ستون هوا پیرپیندیکولیرند و در آنها ذره‌های هوا نمی‌کوچند، امّا امپلیتوده‌های فشار مکسیملیند و دهمیشهای کوچشها-همواریهایی، که در آنها کوچش مکسیملی و فشار برابر صفر است، تشکیل می‌یابند. اکده‌ها و دمش کوچشها در طول گلبه در مسافه‌های چهاریک درازی موج جایی می‌گیرند، در این حال همیشه در نزد ماوسن سخت گره کوچشها و دمشق فشارها به وجود می‌آیند. موجهای ستان چندیر در ویبرتار انتینّه‌ها و پارچه‌های علی‌حدة موجبرها مقرّر می‌شوند. در موجهای ستان الکترونگکتی میدانهای الیکتری و مگنیتی مانند جدا شدن کوچشها و فشارها در مورد موجهای ستان چندیر جدا می‌شوند. موجهای ستان صاف در اصل فقط در صورت نابودن خاموشّوی در محیط و انعکاس پُرّة موجها از حدود مقرّر می‌گردند. عادتاً، تقسیمشوی فشار و سرعت در موج ستان (در موردهای گشاده و مرکزاندن نوگ گلبه).

برابر موجهای ستان در محیط موجهای دوان نیز وجود خواهند داشت، که انرژیّه را به جایهای فروبورد 6 ‌افکنیش آن انتقال می‌کنند.