موجهای الکترومگنیتی

موجهای الکترومگنیتی، تغییر میدان الکترومگنیتی، که در فضا با سرعت نهایی (آخرناک) پهن می‌شود (نیگ. سرعت روشنایی و سرعت فزوی). موجهای الکترومگنیتی غیر از بعضی موردهای مخصوص، موجهای کندلنگ می‌باشند: در خر نقطة میدان موجهای الکترومگنیتی ویکتارهای شدّتناکی میدانهای الیکتری (ا) و مگنیتی (ا) در همواری نسبت به سمت پهن‌شوی موجهای الکترومگنیتی پیرپیندیکولیر می‌لپّند. غیر از این در هر نقطه ویکتارهای £ و یه در یک فزه می‌لپّند و همیشه به هم پیرپیندیکولیرند (نیگ. نیز پالیریزتسیة روشنایی). خصوصیتهای موجهای الکترومگنیتی و قانونهای پهن‌شوی آنها با معادله‌های مکسویلّ شرح داده می‌شوند. وابسته به بسامد (یا درازی موج در وکئوم) ، منبعهای ‌افکنیش و طرز انگیزش چنین نمودهای موجهای الکترومگنیتی موجودند: رادیوموجها، شعاع‌افکنی کم‌آبی و شعاع‌افکنی اولتره‌بنفش، شعاعهای رینتگینی و گمه‌شعاعها. انتقال انرژیة موجهای الکترومگنیتی با ویکتار پاینتینگ توصیف می‌شود. در حدود جداشوی دو محیط موجهای الکترومگنیتی انعکاس می‌یابند و می‌شکنند، ولی مورد پهن‌شوی آنها در محیط حادثه‌های دیسپیرسیلی موجرo، دیفرکتسیة موجهای انتیرفیرینتسیة موجها، فروبورد و ریفرکتسیة موجها و پراکنش موجها، اینچنین شکست دوکرتة شعاع به وقوع می‌آیند.