قسّار امّی (س. تو. و وف. نامعلوم) ، شاعر فارس-تاجیک. در «لغتنامه» دهخدا با نام پسر امّی ذکر گردیده است. از اشارات مؤلفان تذکرهها برمیآید، که وهای اشعار نیکو و آراسته با صنعتهای بدیعی داشته است. در «ترجمان-ال-بلاغت» رادویانی ابیات زیر به او نسبت داده میشود:
ای شکفته گلبنی پیوسته با خورشید سر،
تورفه بیخ و، توفه شاخ و طرفه برگ و طرفه بر.
بیخ و شاخ و برگ و بر-ت از سیم و ماه و مشک و عود،
ماه گردو سیم خام و مشک نابود، عود تر.
ه. شریفاف.