هرف ی

ی، ا-ا زده‌ناک، حرف 35-ام الفبای حاضرة تاجیکیست، که در اساس حرف ا به وجود آورده شده است. واریانت زده‌ناک آواز ا بوده، تلفّظش هم به همین فونمه مانند است. شکل نوشت چاپی‌اش یی، دستنویسش یی می‌باشد. در الفبای عربی‌اساس تاجیکی (تا 1930) با (ای) ، که در آخر کلمه می‌آید، ثبت کرده می‌شد. در الفبای لاتینی‌اساس تاجیکی (1930-40) شکل چاپی‌اش ی، دستنویسش ی بود.

در زبان ادبی حاضرة تاجیک ا. تنها در آخر کلمه‌ها می‌آید: تاجیکی، ساویتی، روانی، پیشرویی و f. پیش از بندک اضافی به «ا» تبدل می‌یابد، ولی همای آواز زده‌ناک را افاده می‌نماید. مس .: درازی عمر، نکوگوی شاعر، کارنمایی ما، میرزاگی من و غ. حرف ی برای فرق گذاشتن بین صداناک ا-ا بیزده، که در آخر کلمه می‌آید، مخصوصاً بندک اضافی (- ا): ، کلمه‌های کتابی-کتاب نو، ترتیب الفبای-الفبای تاجیکی، اینچنین کلمه‌های تصویری و تقلیدی ترقّی افتاد، لپّ در گرفت و f. از آواز صداناک «ا» زددار آخر کلمه (زبان‌شناسی-زبان‌شناس مشهور، برادری-برادر من و غ .) اهمیت خاص دارد.

و. کپرناو.