یو (یو) ، حرف سیوودویوم الفبای هازرة تاجیکیست؛ از الفبای روس گرفته شده (1940) ، 1) در موقع بعد از صداناک، بعد از علامتهای سکته (ع) و جدایی () ، اینچنین کنکههای اقتباسی، آواز و-ا یاتبرسر-ی و (تبایون، همایون، مأیوس، افعیون، یوریست و غ .) ، 2) در کلمههای اقتنباسی دیگر بعد از آواز همصدای نرم (ملایم) صداناک و-را (لیوک، ایوالیوتسیه، سیوجیت و غ .) افاده میکند. شکل نوشت چاپیاش یویو، دستنویسش آس یو میباشد. در الفبای عربیاساس تاجیکی (تا 1930) با واسطة یو «یات» افاده میگردید. در الفبای لاتینیاساس تاجیکی (1930-40) این حرف نبود.
و. کپرناو.