خیمیة ردیسیانی

شیمی ردیسیانی، یک فصل شیمی را گویند، که تبدّلات شیمیایی از تأثیر ‌افکنیشات یونیزاننده به وجود آینده را می‌آموزد. قابلیّت ریکتسیه‌های شیمیایی را به عمل آوردن ‌افکنیشات یونیزاننده بعد کشف رادیواکتیویت آشکار گردید. xیمیة ردیسیانی سال 1896 پیدا شده باشد هم، چون ساحة مستقل علم سالهای 40 عصر 20 در نتیجة به وجود آمدن ریکتارهای یدرای و استحصال صناعتی الیمینتهای تقسیمشونده (پلوتانیی و غیره) ترقّی کرد. برابر انکشاف این ساحة تکنیکه ضرورت آموزش رادیولیز آب، به محلول مبدّل شدن مادّه‌های رادیواکتیو، تغییرات مصالح گوناگونّ در تکنیکة اتمی استفاد‌شونده، ریکسیة گازها (جزءهای هوا-ایدا، سا) و غیره به میان عمد.

وزیفه‌های xیمیة ردیسیانی چنینند: تدقیق تأثیر ‌افکنیشات یونیزاسننده به ترکیب و خاصیت مصالح گوناگون؛ کارکرد اصولهای ه‌ا ویرانشوی نگاه داشتن آنها؛ استفادة ‌افکنیشات یونیزاننده در تکنولوژی شیمیایی (برای سنتز ردیسیانی-شیمیایی پیوستهای آرگلیکی و غیره). ترقّیات xیمیة ردیسیانی به ساحه‌های گوناگون علم و تکنیکه (فیزیکة اتمی، انرژیتیکة اتمی، تدقیقات کیهان و غیره) علاقه‌مند است. یک قطار مسئله‌های اساسی نظریه‌وی و عملی xیمیة ردیسیانی را عالمان ساویتی کار کرده‌اند.