خر، مرکب، درازگوش (اquus اsinus) ، هیوانیست طاقهسم (از جنس اسپ). خر وحشی در افریکه (خر نوبییگی و ساملیگی) و آسیا (گور یا گورخر، آنگر، کیینگ) وامیخورد.
xر هیوان معمول خانگیست. سه گروه ذات خر معلوم است:
1. خر خردجثّة افریکه و آسیا (قدش 80-105 سم)؛ ذات خرهای این گروه را در زکوکزیه، داغستان، قزاقستان و آسیای میانه میپرورند؛ 2. خ.-ا کلانجثّة افریکه و آسیا (قدش 115-135 سم)؛ به آن ذات مروی (رسّ ترکمنستان) و همدانی (ایران) ، که سال 1937 به ا.ج.ش.س. آوردهاند، منسوب است. خرهای مروی و همدانی را برای به وجود آوردن خیچیر استفاده میبرند؛
3. ذات خر زوادی را (قدش 135-160 سم) نیز اساساً برای به وجود آوردن خچیر میپرورند؛ خرهای شندونی (خیتای) ، پوتویگی (فرنسیه) ، کتلانی (اسپنیه) و امیریکایی بهترین زاتهای این گوروخند. خر را چون هیوان سواری و بارکش استفاده میبرند. xر 18-20 سال عمر میبیند.