فاریغ حصاری

فارغ حصاری (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر تاجیک (آخر عصر 18 و نیمة اوّل عصر 19). اصل و نسب فارغ حصاری معلوم نیست. اییام جوانی و تحصیل ابتدایی‌اش در یکی از دیهه‌های حصار گذشته است. سپس، برای تحصیل به مرغیلان رفته است. بعد به حصار برگشته، در همین جا وفات کرده است. دیوان فارغ حصاری (تقریباً 2200 بیت) غزلیات و مخمّس و تاریخها را در بر می‌گیرد. اکثر شعرهای فارغ حصاری در موضوع غریبی، شکایت از کمبغلی و خواری و زاری نوشته شده‌اند:
به خاک افتاده و خار و ضعیف و زار من باشم،
هقیر و بینوا و خسته و افگار من باشم.
موسیبتدیده و ماتمکشیده، خون دل خورده،
نقیف و کلفتند و دو به محنت یار من باشم.
غریب و در به در، چون آب دارم سر به پستیها،
ز طبع صاف چون آیینه در ز‌انگار من باشم…
در دیوان فارغ حصاری منظومه‌ای هست، که شاعر در آن از سفرهایش به دهات حصار حکایت می‌کنند.
ه. حبیباو.