اهسان

 اهسان (ار. -نیکویی، لطف و مرحمت) ، نکوکاری به شخصیست، که از آن منفعت داشته باشد. خیر و ه. در افکار اخلاقی سبب نیکنامی و درستکاری و خجسته‌فرجامی می‌باشد. ه.-و کرم را غزالی در «کیمیای سعادت» خصلت اساسی فاضلان شماریده، روا نبودن سود بسیار، گران داشتن مال درویش، عادل بودن در ستانیدن بها، برای ادای قرض به فقیران مهلت دادن، معامله به شخص فاضل و تعیز نزدن ناداری را برای نکوکاران پیشنهاد نموده است. شاعران کلاسیکی فارس-تاجیک اشعار اییادی راجع به خیر و ه. نوشته، آن را همچون صفت حمیدة اخلاقی ترنم نموده‌اند. م. میربابایف.