بارّامین

بارّامینی (borromoni؛ اصلاً کستیلّ، castelli) فرنچیسکا (25. 9. 1599-2. 8. 1667) ، معمار، یکی از پیشوایان براکّا (اصول معماری)-ا اتالیایی. در میلن کسب سنگ‌تراشی را آموخت. تقریباً سال 1620 به رم آمد و تحت راهبری ک. مدیرن، بعد ج. ل. بیرنین کار کرد. بارّامین تخییولات غنی آرایشی را با حساب دقیق هندسی و حسابی توأم نموده، طرحهای مرکّب نازک آفریده است، که با شکلهای برجسته و فروخمیده‌اشان کس را به هیرت می‌گذارند. اثرهای اساسی بارّامین: کلیساهای سن-کرلا علّی کوت را فانتنی (1638-41) ، سنت-اوا الّه سپیینس (1642-60) ، بازسازی کالّیگیة ترغیب ایمان (1646-67) ، نمای کلیسای سن-انیزی این اگانی (1653-55) -همه‌اش در رم. بارّامین به بیماری روحی شدید گرفتار شده، عاقبت خودکُشی نمود.

دبیات: ناویه راسّییسکیه اینتسیکلاپیدیه. ت. 3 (1). مسکو. 2007.