بانوگوشسپ

بانوگوشسپ یکی از شخصیتهای قصّه و روایتها، داستانهای خماسی «بهمن‌‌نامه»، «برزونامه»، «بانوگوشسپنامه» و غیره، یکی از دختران رستم (مادرش خالة کیقباد). زنی زیبا، دلیر، چست و چالاک، پهلوان بود. در میدان نبرد از مردان کمی نداشت. قیسر رم، فغفور چین، بعضی خویشاوندان کیکاووس، توس پهلوان-فرزند نوزر به نزد روس­تم به خواستگاری بانوگوشسپ آمدند، ولی رستم به دامادی گیوپیسر گودرز را برگزید. در یکی از مکالمه‌هایش به پیران سرلشکر توران گیف با افتخار از داماد روس­تم بودنش یادآور شده است:

به گیتی نگه کرد رستم بسی،

ز گُردان نیامد پسندش کسی.

به مردی و دانش به فرّ و نجاد،

به خرد و به بخشش مرا کرد یاد.

به من داد رستم گزین دخترش،

ک بودی گرامیتر از افسرش.

میهین دُخت-بانوگوشسپ سوار

به من داد گردنکش نامدار.

ز چندین بزرگان مرا برگزید.

سرم را به چرخ برین برکشید.

روستم با نام ضربان و دختر دیگری داشت، که وه‌ای نیز به مثل خواهرش بانوگوشسپ پهلوان و جنگاور دلیر بود. بانوگوشسپ و ضربان و در جنگ با بهمن به اسارت افتادند، ولی بعداً بهمن آنها را آزاد کرد. از ازدواج گیف و بانوگوشسپ پهلوان نامور بیجن به دنیا آمد.

دبیات: ابوالقاسم فردوسی. شاهنامه. جلد 3. دوشنبه، 2008؛

گ. سعدییوه.