بانپرتیان

بانپرتیان (فرانسوی bonaparte، اتالیایی buonaparte) ، سلالة امپراتوران فرانسوی، که نپالیان i بانپرت (سال 1804) اساس گذاشته است. نسل بانپرتیان از فلارینسیه ابتدا گرفته، سال 1529 به کارسیکه کوچ می‌بندند؛ از نسل به نسل سود و ادواکت بوده‌اند. سال 1757 پدر اساس‌گذار سلاله کرلا مریه بانپرت عنوان دوارینی (اشرافی) گرفته است. نمایندگان سلالة بانپرت در فرانسه سالهای 1804-14، 1815 (نپالیان i) و 1852-70 (نپالیان ش) حکمرانی کرده‌اند. در دورا­ن حکمرانی. نپالیان 1 بر دولتهایی، که با سردا-ری او فرانسه تسخیر کرده بود، نمایندگان سلالة ب. راهبر تعیین کرده می‌شدند: جازیف ب. (1768-1844) در سالهای 1806-08 شاخ نوپالیتن، سالهای 1808-13 شاخ اسپنیه؛ لوی (لیوداویک) ب. (1778-1846) در سالهای 1806-10 شاخ خالّندیه، جیرام ب. (1784-1860) در سالهای 1807-13 شاخ ویستفیلیه تعیین شده بودند. در میانخای عصر 19 سلالة ب. به دو شاخه تقسیم شد، که یکی از آنها به سبب ضدیت اساس‌گذار آن لیوسین ب. (1775-1870) با برادر نپالیان 1 حقوق صاحب مالکیت شدن را نداشت. این شاخه از طرف پدری تا سال 1924 پس از فوت رالن بانپرت و از طرف ما-دری-تا سال 1962 با مرگ مریه شاخدوخت یونانی و دنییگی ادامه‌ داشت. نمایندگان شاخة صاحب مالی­کیت از عنوان شاخزاده (شاخبان و) ب.-را استفاده می‌­کردند.