باخرز

«باخرز»، «تیز باخرز»، 1) آهنگ قدیمی موسمی و مراسمی ایرانی، که باربد مروی تصنیف کرده است. «باخرز» به قسم دوّم سلسلة «خسروانی» باربد منسوب بوده، توصیف آن در ادبیات بدیعی عصرهای 11-12 نیز آمده است؛ 2) گوشة موسیقی در ترکیبات «دوازده‌مقام». در منبعهای موسیقی عصرهای 13-14، از جمله «رساله در علم موسیقی» محمّد نیشاپوری و «مقالید و-ل-علوم» میرسییید علی جرجانی «باخرز» در قطار دی­گر گوشه‌های موسیقی «دوازده‌مقام» نامبر و در «بحور و-ل-الحان» و «در علم موسیقی و نسبت آن به عروض» فرصت شیرازی چون ترکیبات سازی «هفتدستگاه» معنیداد شده است.

دبیات: ردجباو ا. باربد: ایپاخه، تردیتسیه ا ناوتارستوه. دوشنبه، 2010؛ همان. ایجاد و اجرای موسیقی در سده‌های iv-7. دوشنبه، 2011.

ه. رجب‌اف.