بدورّهمان موهمند

عبدالرحمان موهمند (نام دیگرش رحمان بابا؛ 1632، دیهه بهادر نزد شهر پیشاور-1706، همان جا) ، شاعر افغان. به زبان پشتو می‌نوشت. آثارش در دیوانی فراهم آمده‌اند، که در لاهور (1876) و کابل (1949) به طبع رسیده است.

موزوعهای اشعارش عشق، پند و اندرز، وطن‌دوستی، انساندوستی، دعوت به وحدت ملّی و غیره می‌باشند. در بعضی نوشته‌هایش آهنگهای شکایت از زمانه، تنقید روحانیان متعصّب و غیره جایی دارند. در افغانستان به نام عبدالرحمان موهمند مکافات «رحمان بابا» تأسیس یافته است.