بدولّاگی

بدولّاگی، نوعی از زردآلوهای محلی. درختش زودسبز (تا 10-12 م قد می‌کشد) ، سیربر، تنه‌اش غفس (قطرش 120-130 سم) ، نوده‌هایش سرختاب. برگش (حجمش 45×36 مّ) دلشکل نوگ‌تیز، دندانه‌دار، تورتور سبز. اوّل آوریل گل می‌کند. میوه‌اش لونده (وزنش 35-40 گ) ، زرد نارنجی، پوستش غفس پشمکدار، خمیرک و سیرگوشت. دانه‌کش کلان-کلان (وزنش 3، 0-3، 5گ) ، پهن؛ مغزش پرّه و شیرین. بعد پختن 14-15% قند و 0، 8-0، 9% ترشی دارد.

نیهالش پس از 3-4 سال شنانیدن ثمر می‌آرد (تقریباً 85-90 سال میوه می‌دهد). از درخت 90-ساله‌اش 120 کگ حاصل غنداشتن ممکن است. حاصلش را تر می‌خورند، خشکانیده غولینگ می‌کنند. به سرما و کم‌آبی تاب‌آور است. در زمینهای سنگلاخ و نشیبیها خوب می‌سبزد. عبدالله‌گی نوع زردآلو نادر وادی زرافشان بوده، درختان جداگانه‌اش در دیهه‌های رباط، عورمیتن و ررز ناحیة عینی و بعضی دیهه‌های ناحیة مستچاه دچار می‌آید. از کسلیهای زنبوروغی و حشرات ضرررسان ضرر می‌بیند.

د .: پلاداوыی سریدنیگا تدجیکیستنه، ل. ، 1935؛کاستینه ک. ف. ، ابریکاس، م. ، 1936.