بدولهق دهلوی

ابدولهق دهلوی ابن سیف‌الدّین دهلوی بخارایی ترکی (تقریباً 1551، دهلی، -1642، همان جا) ، صوفی معروف، شاعر، مورخ تاریخ اسلام و گیاگرف. گذشتگان او از بخارا به دهلی رفته‌اند. ابدوهق دهلوی صوفیمسلک بوده، پیرو طریقت قادریه بوده است. وه‌ای سال 1587 به حج رفته پس از بازگشت سال 1642 در دهلی فوتید. آرامگاهش در آن جاست.

بدولهق دهلوی از زمرة دانشمندان و تهیه‌گران پرمحصولیست. وه‌ای بیشتر از 100 تألیفات در علوم مختلف دارد. مهمترینشان اینهایند: «اخبار-ال-اخیار» (ترجمة حال و مناقب اهل تصوّف و این رساله تحت عنوان «تذکرة مصنّفین دهلی» سال 1929 در هیدر‌‌آباد به چاپ رسید .)؛ «ذکر-ال-ملوک» یا «تاریخ حقی» تع­ریخ سیاسی، اجتماعی و نظامی تیموریان هند؛ «نزب-ال-قلوب اله دیار-ال-محبوب» رساله در بخش تاریخ، جغرافی و محیط طبیعی شهر مکّه؛ «مدارین-ان-نوبووه» در بیان تاریخ پیامبر اسلام؛ در اصل این اثر تفسیریست بر کتاب «سفر-اس-سعده ال-فیرووزابادی» و در هندوستان چندین بار به چاپ رسیده است؛ رسالة «احوال ائمة اسنا اشعره» در بیان تاریخ ائمه و اسلام بوده، بر پایة کتاب «فصل-ال-خطاب» محمّد پارسا نوشته شده است.