یمامی ابوسعید

یمامی ابوسعید (س. تو. نامعلوم-وف. 1030، بسره) ، طبیب و منجّم فارس-تاجیک. از معاصران ابن سینا بوده، در بین همزمانانش با نام «شیخ طایفه» و «رئیس سلسله» شهرت داشت. حیات و تحصیلش در ش. بسره جریان یافته است. اثرهای مشهورترینش: «شرح «کتاب مسائل» هوسین ابن اسحاق، «شرح «فصول» بوقرات» (دو جلد) ، «کتاب در معالجة امراض خاصه و غیریخاسّه موافق در شهر. مزاج و هر سن»، «رساله در پنداشتن علم طبّ»، «رساله در امتحان اطبّا و کیفییته تمییز بین طبقات آنها»، «رساله امیتهان-ال-اطبّا». اثر آخرین، که به اهمیت مقام علم طبّ، شرطهای امتحان دُختُران و صفتهای آنها عاید است، دارای ارزش خاسیست. در آن از جمله صفتهای اساسی تبایب نامبر شده‌اند. بنا به گفتة یه. ا. طبیب باید نیکوقیده، پاکیزه، عارف، باغیرت، صاحب لهجة نیک و، اخلاق زیبا، رحمدل باشد؛ در اثنای استهزا به جهل و جهالت راه ندهد؛ افشای اسرار مرض نکند؛ هنگام معالجه از کسل حدّ علاج نسیتاند.

د .: سلطاناو و. . معاصران ابول ابن سینا، د. ، 1980.