بولهسن سیمجوری موهمّد ابن ابراهیم ابن ابیم-ران (سال تولد نامعلوم-وفات 989، نیشاپور) ، سپهسالار خراسان در اخد سامانیان. ابوالحسنسیمجوری مجموعة نزدیک به سی سال در مقام سپهسالاری حکومت خراسان بود. تا زمان انتخاب او به وظیفة شهنگی نیشاپور (954) در دیوان بخارا فعالیت داشت. پس از قتل سپهسالار خراسان، مقام سپهسالاری نصیب ابوالحسنسیمجوری گردید. امّا سیاست او چندان باموفقیت نبود و در اندک مدّت از وظیفه سبکدوش شد. در آخرهای دورة عبدالملک ابن نه با حمایت وزیر ابوعلی بلع-امی (961) ابوالحسنسیمجوری دوباره به مقام سپهسالاری رسید و فرمان گرفت، که با ابومنصور ابدورزّاق طوسی نبرد کند.
پس از سرکوبی و قتل ابومنصور ابوالحسنسیمجوری وارید نیشاپور شد و نزدیک به بیست و یک سال سپهسالار و والی خراسان را بود. ظاهراً، در این نوبت وهای توانست با تغییر سیاست آرامش را در خوراسان برقرار و موقعیت خویش را حفظ کند. ابوالحسنسیمجوری در این مدّت توانیست با تلاش خویش و با همکاری وزیران ابوجعفر اتبی و ابن عمید میان آل بویه و سامانیان صلح ایجاد نماید (972). این صلح بر نفع امیر سامانی بود. بر مبنای این قرارداد آل بویه پذیرفت، که سالانه مبلگ 150 000 دینار به منسور ابن نه بپردازد. تدریجاً بین امیر نه و ابوالحسنسیمجوری در موضوع انتخاب وزیر نو اختلاف به میان آمد. امیر نه بر خلاف نظر ابوالحسنسیمجوری بولخوسین اتبی را ، به وزارت گماشت. میان اتبی و ابوالحسنسیمجوری نیز ضدیت به وچود آمد. وزیر فرمان عزل ابوالحسنسیمجوری را صادر نمود.
پس از عزل او ابولبّاس تاش به مقام سپهسالاری گماشته شد. پس از چندی در یک ماجرا وزیر ابولهوسین اتبی به قتل رسید و وزارت به عهدة ابولهوسین موزنی واگذار شد. وزیر نو بادغیس و گنج روستاق را به ابوالحسنسیمجوری تقدیم نمود، ولی از امور دولتی برکنار کرد. بعد به وزیری رسیدن عبدالله ازیر بار سوّم ابوالحسنسیمجوری سپهسالار خراسان تعیین گردید و تا آخر عمر سپهسالاری خراسان بود. ابوالحسنسیمجوری سیاستمدار دوراندیش، کاردان، خوشیار و در مذاکرات سیاسی توانا بود. روابط او با امرا و والیان سامانیان مسالمتجویانه صورت میگرفت. ول از تجربه و دانش دبیران و عمّال دیوان به خوبی استفاده میکرد.
گوروه تاریخنگاران از توجّه ابوالحسنسیمجوری به عالمان و دانشوران، اهل ادب و شعر و تشکیل مجلسهای علمی و ادبی او در دربار سخن گفتهاند. یک عدّه شاعران عهد سامانی در وصف ابوالحسنسیمجوری مدحیهها سرودهاند. ابوالحسنسیمجوری توجّه خاصی بر تأسیس بناهای اجتماعی (کاروانسرایها، مسجدها و غیره) داشته است. ابوالحسنسیمجوری به استقرار کودرت خود و اس-تیمرار نفوذ خاندان خویش در خراسان نقش باسزایی داشت. بعد از مرگ او امیر سامانی فرزند ابوالحسنسیمجوری -ابوعلی سیمجوری را وزیر تعیین کرد.