بوبکر قراجی محمّد ابن هوسین

بوبکر قراجی ‌محمّد ابن هوسین (سال تولد  نامعلوم، قراج-وفات بین 1019-29، بغداد) ، ریاضی‌دان فارس-تاجیک. مؤلف ریسا-له‌های «کتاب-ال-کافی فی-ل-حساب» («کتاب کافی در حساب») ، «کتاب-ال-جبر و-ل-مقابله و خوه معروف ب-ل-فخری» («کتاب الجبر و الموقابله، که معروف است به ال-فخری»؛ نام مختصرش «ال-فخری» بوده، تقریباً سال 1010 نوشته شده است).

کیتاب اوّل از 70 باب عبارت است. 43 باب آن به حساب، بابخای 44-53 به هندسه، بابهای 54-70 به الجبر بخشیده شده‌اند. ابوبکر قراجی رساله‌های ابوکامیل مصری، ابولوفای بزجانی، محمّد خوارزمی و «اریفمیتیکه» دیافنت را مکمّل آموخته، در «ال-فخری» متیمتیکة زمانه‌اش را تکمیل داده است.

قیسم ترجمة فرنسوی این رساله در پریج محفوظ است. از ابوبکر قراجی غیر از اثرهای در بالا نامبرشده آثار گرانبهایی باقی مانده است، که «مختصر فی-ل-حساب و-ل-مساحت» («مختصر حساب و مساحت») ، «حساب-ال-هند» («حساب هندی») و غیره از قبیل آنهاند. رساله‌های ابوبکر قراجی در تاریخ انکشاف متیمتی­کة شرق رل مهم بازیده‌اند و به ترقّی متیمتیکه در اوراپه تأثیر جدّی رساندند. ا. کاملی.