بدوشوکور عبدالسّتار

بدوشوکور عبدالسّتار (تخلّص بهروز؛ تولد 28. 4. 1954، کانی‌بادام) ، ادبیات‌شناس، منقّد تاجیک، دکتر علمهای فیلولوژی (2003).

فکولتیت شرق‌شناسی انیویرسیتیت دولتی تاجیکستان (شعبة زبان عربی) را ختم کرده است (1976). معلم مکتب میانه (1976-79) ، محرر در مرکز علمی-متدی ایجادیات خلک و کارهای مدنی-معرفتی (1979-89) ، اسپیرنت انیویرسیتیت دولتی تاجیکستان ادت (1989-92) ، آموزگار کفیدرة تاریخ ادبیات کلاسیکی» فکولتیت فیلولوژی انیویرسیتیت دولتی تاجیکستان (1992) ، کارمند علمی مجلّة «ادب» (1992-94) ، مدیر کفید­رة زبانخای خارجی (2007-09) و از دسامبر 2009 مدیر کفیدرة فیلا­لوژی تاجیکی دانشگاه اسلاوینین روسیه و تاجیکستان.

مولّیف زیاده از 300 مقاله و رساله‌های علمی-عامّوی عاید به مسئله‌های ادبیات گذشته و معاصر تاچیک: «فضایل قرآن» (1992) ، «رؤیت قرآن در شعر» (1997) ، «تلمیح در شعر اخد سامانیان» (1998) ، «شاعران اخد سامانیان» (1999؛ همراه x. شری­فاو) ، «قصّة پادشاهان سامانی»؛ (1999؛ خمراه x. شریف‌اف) ، «جلای ستاره‌ها» (2000؛ همراه x. شری­فاو) ، «عربیت در اخد غزنویان» (2002) ، «رابطه‌های ادبی عرب و عجم در عصر xi» (2004). در تهیه و به چاپ آماده ساختن دو جلد اوّل کتاب «تاریخ ادبیات در ایران» ذبیح‌الله صفا اشتراک کرده است (2001، 2006).

ینچونین «تاریخ ادبیات عرب» (2009) و «منتخب دیوان» سوزنی سمرقندی را به چاپ رسانیده است (2009).   عبدالشّکور عبدالسّتار با تخلّص بهروز شعر هم ایجاد می‌کند، که در روزنامه و مجلّه‌ها و مجموعه‌های «نوسفر»

(1985) ، «کاکل بام» (1985) ، «خاردسته» (1987) ، «سرچشمة بدبختیها» (1987) ، «نیشخند» (1990) ، «ایی نشئه‌ بلای جان شدستی» (2002) و غیره به طبع رسیده‌اند. عضو اتّفاق نویسندگان تاجیکستان از سال 2000.         م. نرزیقول.