بدوسمدبیک حافظ

بدوسمدبیک حافظ (1868، بخارا-1918، همان جا) ، حافظ، موسیقیدان، خوشنویس و مصوّر تاچیک (آخر عصر 19-ابتدای عصر 20). ابدوسمدبیک حافظ اساسهای علمی، نظری و عملی موسیقی را از قاری کرامت دلکش تنبوری، حامد‌خواجة ‌صوتی و طرز و اسلوب اجرای سرودهای خلقی را از استاد طوله، استاد ایرگش و دستة سازندگان و موریخانان آموخته است. او مخصوصاً در اجرای کیسمتخای سازی و آوازی «شش‌مقام» مهارت تام ظاهر نموده است.

قیسمهای مرکّب «صوت»، «نمود»، «تلقین» و «ترانه» ها را به سبک تازه اجرا می‌کرد، که به این مناسبت اهل موسیقی او را «ابدوسّمدبیک صوتی» نام نهاده‌اند ابدوسمدبیک حافظ از «شش‌مقام» «مغولچة دوگاه»، «دوگاه»، «بیات»، «صوت سرویناز»، «افر آرام جان»، «عراق بخارا»، «ثقیل سلطان» و شعبة مرکّب سازی و آوازی «بزرگ» را نهایت ماهرانه اچ را می‌کرده است. سرایندگان مشهور تاچیک (مخصوصاً داملاّ حلیم، شادی عزیزاو، باباقول فیز‌الله‌اف، شاهنزر صاحباو) از سبک او استفاده کرده‌اند.
دبیات: بیاض شش‌مقام، دوشنبه، 2008؛ دانشنامة شش‌مقام، دوشنبه، 2009.