لوناخاد

33 Views

صورت “لوناخاد-2”

نخوستین اپّرت خودگرد قمری «لوناخاد بود، که آن را ستنتسیة اتوماتی بینیسییاروی (سب) ساویتی «لونه-17» به سطح ماه برده رساند؛ در سطح ماه از 17. 11. 1970 تا 4. 10. 1971 عمل کر­ده، پراگرمّة وسیع تدقیقات علمه را انجام داد. مسّة «لوناخاد-1» 756 کیلوگرم بوده، در کارپوس گیرمیتین آن یک قسم اپّرتی و تجهیزات جایی داده شده است. شسّی عبارت از 8 چرخ لوناخاد را از روی 2 سرعت به پیش و قفا و چپ و راست به حرکت می‌درارد.

هرکت لوناخاد مرکز علاقة دور کیدهای به واسطة رادیو (در اساس اخبار تلویزیونی و تله‌متری از لوناخاد گرفته شده) ادا­ره کرده می‌شود. منبة انرژیه: بتریّهای آفتابی و بتریّه اکّومولیتارهای مابینی (بوفیری). اپ­پرتورة علمی: اسبابها برای تدقیق ‌افکنیشات کیهانی، جهتهای فیزیکوی و شیمیایی و ترکیب شیمیایی خاک ماه؛ تلسکوپ رینتگینی برای آموختن انتینسیویت و تقسیمات کنجی ‌افکنیشات رینتگینی و دیگر منبعهای افک­نیشات کیهانی، عکسگیر کنجشکل آپتیکی برای لاکتسیة لیزری.

مسافة در سطح ماه تیکردشده 10 540 متر؛ مساحت تدقیقشده 80 000 م3؛ 200 پنارمه و زیاده از 20000 صورت سطح ماه به زمین فرستاده شد؛ در زیاده از 500 نقطة خط حرکت خاصیتهای فیزیکی و مکانیکی خاک تدقیق در 25 نقطه ترکیب شیمیایی آن مویین کرده شد و غیره.

«لوناخاد-2» به سطح ماه 16-ام ژانویه سال 1973 با یاری سب-ا «لونه-21» رسانده شد. مسّة لوناخاد 840 کگ؛ ساختش با «لوناخاد-1» یک خیل، امّا سیستمه و اپّرتوره‌های علمی تکمیلیافته، اسبابهای علاوگی دارد. در ظرف 4 ماه لوناخاد 37 کیلومتر مسافه را ته‌ای کرده، به زمین 86 پنارمه و بیش از 80000 صورت تلویزیونی، تصویر ستیریاسکاپی ریلیف ماه را فرستاد. با واسطة اندازه‌گیریهای مگنیتی دایر به ساخت داخلی ماه تقریباً تا چقوریهای صدها کم معلومات به دست آورده شد. اندازه‌گیریهای روشنهای آسمان ماه نشان دادند، که ردیف زمین را قَبَت ذره‌های چنگ پیچانده است، که روشنایی را به مقدار کلان پرا­کنده می‌کند.

لوناخاد امیریکایی «راویر» (lrv) در وقت پرواز کشتیهای ماهنوردی «اپالّان-15، -16، -17» (1971-72) استفاده شدند. لوناخاد مذکور به سطح ماه؛ ژوئیه دیر پا­لتیگون رسانیده شود؛ بعد فرودایی به سطح ماه کیهانّوردان آن را به حالت کاری آوردند. مسّة مشترک «راویر» (با 2 کیهخانّورد سکفندرپوش، بار و غیره .) 725 کگ. سرعت مکسیملی حرکتش تا 15 کم./ساعت. «راویر» شکل پلتفارمة گشاد چارچرخه را دا­رد؛ منبة انرژیه بتریّه اکّومولیتارهاست. در بالای پلتفارمه 2 کرسی نشست استرانوتها، پولت اداره‌کنی با سیستم نویگ­تسیه، رادیوجیهاز برای علاقة بی‌واسطه با زمین، کمیرة تلویزیونی، و غیره جایی گرفته‌اند. حرکت «راویر» را خود کیهانّوردان اداره می‌کردند. مسافة تیکردة آن در وقت ایکسپیدیتسیة «اپالّان-17* 35، 7 کم بود.