پرگویها، اهالی اساسی پ­رگوه‌ای، که تقریباً 99% ساکنانش را تشقیل می‌دهد. شماره‌اشان قریب 3 ملن نفر (1978). پرگویها اساساً عصرهای 17-18 در نتیجة آمیزش هندیان گورنی و اسپنیها تشکّل یافته‌اند؛ از جهت انتراپا­لاگی بیشتر دورگه‌اند. زیاده از نصف پرگویها با دو زبان-اسپنی و گورنی گپ می‌زنند. دینداران ک­تالیکند. دایر به …

پربالایدها (از  پرباله و یون. eidos-شکل، نمود) ، سطحهای نامحدود ترتیب دوّم، که مرکه ندارند. دو نمود پربالایدها وجود دارد؛ پربالایدهای ایلّیپسی و پربالاید گیپیربالی. از 5 نوع اساسی ستخهای ترتیب دوّم دوتاش پربالایدها می‌باشد. خت­های بُرش پربالایدها با همواریهای گوناگون فضا گیپیرباله، پرباله و خطهای راست می‌باشند. ز هر …

پرباله (یون. رگاlی-نزدیکشوی) ، خط بریش کانوس مدوّر و همواری، که به یگان همواری به همی کاپوس رسنده پرلّیل است (رسم 1). در متیمتی­که چنین تعریف پرباله بیشتر معلوم است: پرباله جای گیامیت­ری نقطه‌های همواری می‌باشد (رسم 2) ، که از نقطة به اصطلاح فکوس (گ) و از خط راسته …

پپوسها (از ملیی ررuwه-جنگله‌مویی) ، نام عمومی قسم زیاد اهالی تگجایی جزیره گوینیّه نو، جزیره‌های شمال و غربی می‌لنیزیه، قسم شمالی جزیرة خلمخیر و قسم شرقی جزیرة تیمار. شماره‌اشایه زیاده از 3 ملن نفر (1973). پپوسها از جهت انتراپالاگی به نجاد می‌لنیزی منسوب بوده، با زبانهای نپوسی گپ می‌زنند. عنصرهای …

پپوه گوینیّه نو (ررuه new guinea) ، دولتیست در قسم جنوب و شرق اقیانوس آرام. قسم شرق جنوبی. گوینیّه نو را با جزیره و گلجزیره‌های بسمرک، سالامان، د، انترکستا، لویزیده، ترابرین، موروه، عموماً تقریباً 200 جزیرة کلان و خرد را در بر می‌گیرد. مساحتش 462، 8 هزار کمه. اهالی‌اش-3 ملن …

پپیروسهای متیمتیکی، یادگاریهای علمی مصر قدیم، که به عصرهای 21-18 تا میلاد منسوبند. معمولترین پپیروسهای متیمتیکی پپیروس رند (در موزی بریتنیه) و پپیروس مسکو (در موزی صنعت تصویری به نام ا. س. پوشکین) است. پپیروس رندز نام سا­هیب آن-مصرشناس ا. رند (rhind) بار اوّل از طرف م­تیمتیک نیمیس ا. اییزینلار …

پپیروس، یک نوع گیاه است، که در دوره‌های قدیم از آن برای خط‌نویسی متریال تییار می‌کردند. دستخط در این متریال نوشته را نیز پاپیروس گویند. پاپیروس چون متریال خط‌نویسی در مصر قدیم تقریباً در اوّل هزارة 3 تا میلاد اختراع گردید و میانه‌های هزارة 1 تا میلاد به دیگر مملکتهای …

پپیلّامه (از لات. رilla-نوک پستان و یون. آmه-صفّیکس منسوب به نامهای ورم) ، یک نوع وره می‌ست، که در روی پوست و بعضاً پردة لعابی آدم و هیوان پیدا می‌شود. (طبیعتاً از ورم سرطان فرق، دارد). افزونی پپیلّامه را پپیلّامتاز می‌نامند. پپیلامه‌ای آدم مادرزادی شدنش ممکن. یک قطار پپیلّامه‌ها را …

پپیاتی (ررییtی) ، شهر، مرکز مأموری ملکهای فرنسیه در اقینوسیه (پالینیزیة فرنسوی، رسماً تیرّیتاریة آن سوی بهر) ، در جزیرة تیت (جزیره‌های جمعیت). اهالی‌اش 25، 3 هزار نفر (1971). بندر بحری (به خارجه کاپره، ونیل، صدف، میوه‌های تراپیکی می‌برارد). 3وادهای قند و صابونپزی دارد. از بهر مروارید می‌گیرند. مرکز تو­ریزم.

پپسکیر ایوان گیارگییویچ (تولد 25. 12. 1902، دیهه کوتال حاضره ریان آچمچیر رسّ ابخاز) ، نویسندة ساویتی ابخاز، خادم خذمت‌نشان‌دادة می‌دنیّت رسّ گرجستان (1968). اعضای کپسّ از سال 1938. در انستیتوت زبانهای شرقی لنین­گرد تحصیل نموده است (1928-1929). اثرهایش از سال 1926 نشر می‌شوند. در رمانش «تیمور» (1937) نوسازی دهات …