شانه

شان، اسباب دندانه‌داری را گویند، که با آن آدمان مویسر و ریششان را به ترتیب آورند. معمولپ ش.-را از چوب بی‌نقص درختان شمشات، زرنگ، دولانه، فرک، زردآلو، چارمغز، ناک، گیلاس، آلش (بوک) تییار می‌کنند. نند. از یک طرف آن دندان درشت و طرف دیگرش دندان مهین می‌برارند. پهلوهایش را کمانشکل می‌کنند و به رویش گل می‌پرتایند. ش.-ا مردانه کمانشکل بوده، دندانه‌هایش تنها از یک طرف است. ش.-را در گذشته اساساً استاهای شانه‌تراش می‌ساختند. حالا آن را در کارخانه‌های صناعتی از پلستمسّه و الیومینیی نیز می‌سازند.

ب. شکوراف.