پایه

پایه (caulis) ، عضو رستنی، این در آن شاخ و برگ جایگیر شده است. به واسطة پایه مادّه‌ها در بین برگ و ریشه حرکت می‌کنند. پایة بعضی رستنیها شکلش را دیگر کرده، وظیفه‌های ذخیره کردن آب و مادّه‌های غذایی (لوندک کر­تاشکه) ، محافظت (خار دولانه و ینتاق) ، افزایش نشوی (اجیرق، قلفنه‌ای) و غیره را ادا می‌کند. پایه‌های یکساله و بسیارساله، روی‌زمینی و زیرزمینی، استوانشکل، مسطّح، سیرقرّه و غیره موجودند. از روی طرز سبزش پایه‌ها راستپایه، خزنده، چسپان و پیچان می‌شوند. پایه اساساً از نوگ به درازی می‌سبزد. درازی و غفسی پایه نیز در خیل است. مثلاً، درازی پایة اشنه‌ها یکچند سم، دیمیترش یکچند مّ، د­رازی پایة سیکوایه‌‌ها تا 150 م، دی­میترش 10-12 م، درازی پایة لینه‌ها 200-300 م می‌شود.

گر به برریش کنده‌لنگی پایه نظر ‌افکنیم، در آن سه قَبَت را می‌بینیم: قَبَت بیرونی-پوستلاخ، مابینی-چوب و مرکزی-دلک (مغز). پوستلاخ ه‌ا پوست‌پرده و پوک عبارت است. در زیر پوست‌پرده (در پایه‌های، که حالا پوک حاصل نکرده‌اند) هوجیره‌های سبز، که خلا­راپلست دارند و در زیر این هوجیره‌ها لیف جایگیر شده‌اند. لیف نخهای لیفی و نیچه‌های ایلکشکل دارد. در بین چوب و پوستلاخ کم­بیی موجود است.