نعیمی تبریزی فضلالله ابن ابومحمّد (1340-1396) ، شاعر و دانشمندی فارس-تاجیک. علمهای زمانش را در مشهد و تبریز آموخته، پس به ولایتهای اصفهان، خوارزم و آذربایجان و نخجوان سفر کرده، با شاعران و ادیبان این ولایتها همصحبت شده است. به سبب پیرو طریقت حروفیه بودنش روحانیان او را به کفر و الحاد ایبدار نمودند؛ ا
ترف شاهان تیموری زندانی گردیده، آخر به قتل رسانده شده است. اشعارش مضمون تصوّفی دارد. از آثار نعیمی تبریزی کتاب سرگذشتهایش «نومنامه»، رسالهها در راه و اصول طریفت حروفیه-«جاودان کبیر» (سال 1396 در زندان شیروان نوشته است) ، «جاودان سه-غر»، اینچنین اثرهای «ارشنامه» و «محبّتنامه» (در زندان باک و نوشته است) باقی ماندهاند.